Film zapowiadał się ciekawie, była dobra gra aktorska, całkiem dobre zdjęcia, natomiast z
czasem, gdy coraz bardziej film zszedł na tory udowadniania słuszności pewnych poglądów,
także i akcja zrobiła się mniej ciekawa, spodziewałem się, że dla urozmaicenia pozbawią życia
Hardenberga, a i to się nie stało, bo trzeba przecież złemu bogatemu wyjaśnić, jak źle
postępuje. Tępienie za to, że się dorobił majątku, że do czegoś doszedł 0/10.
Nie wspomnę o tekście, że "musiał mieć trudne dzieciństwo" - nieźle się uśmiałem, to właśnie
osoby z dobrym dzieciństwem, czasem nawet za dobrym potrafią się odnaleźć w życiu. Jeśli
ktoś miał problemy w domu, to raczej pasowałoby to do trójki głównych bohaterów.
Uderzenie w nowobogackość i establishment - to trochę mi się podobało, bo prawdą jest, że
tych wybitnych menedżerów, którzy ciągle dokupują jachty i nie baczą na to, co dzieje na
świecie często przepełnia pycha, zuchwałość i snobizm. Pytanie tylko, czy jednak też jest to
powód, aby się na nich mścić? Mają pieniądze i mają prawo spełniać swoje zachcianki. Poza
tym sam scenarzysta żyje w jakimś innym świecie albo chciał przekazać nam swoje marzenia.
Niestety świat właśnie taki jest, składa się na niego wszechobecna znieczulica i spore
niesprawiedliwość, a w naturę człowieka wpisany jest egoizm. Ten ostatni nie musi być jednak
czymś negatywnym. Człowiek, jeśli chce coś osiągnąć powinien wpierw zadbać o siebie,
dopiero gdy to zrobi należycie może spoglądać na innych. Ogółem najbardziej w tym filmie nie
podobało mi się nie to, że jest on jednostronny, ale że momentami był wręcz nierealistyczny.
Jednak aspekty stricte filmowe wypadły całkiem w porządku.