Mam słabość do Kirsten, Orlando lubię również, więc daję nieobiektywne 7/10 ze względu na nich. Film poruszył dobry temat życia po stracie bliskiej osoby, ukazał, że najlepsze to, gdy znajduje się osoba, która pomaga się pozbierać (chociaż Drew nie był kolosalnie przybity). Można by to nieco lepiej zrealizować, ale nie umiem zaliczyć popołudnia spędzonego na podziwianiu niewymuszonej gry Kirsten do nieudanych.