Wszystko fajnie, ale sam film jest dość ciężki w odbiorze. Jego egzotyka stonowi jednocześnie główną zaletę i główną wadę. Pomimo
braku porywającej fabuły film mnie ciekawił, przyciągał swoją egzotyką, oryginalnością. Fajnie było patrzeć na te pola bawełny, na turecki
interior lat 70 tych. I od strony reżyserskiej film potrafił mi zaimponować, a im bliżej końce tym lepiej: klimacik naprawdę dobry. Ale są też
problemy. Film nie rozwiązał moich problemów ze zrozumieniem odmiennej kultury, wręcz je pogłębił. Kultura, która tak bardzo różni się
od naszej zwłaszcza w przypadku tego typu zamkniętej społeczności, podkreślającej swoją odmienność, określającej się jako
nomadów... – dla mnie inny świat. Historia opowiedziana nieco chaotycznie, pojawiały się problemy z rozróżnieniem niektórych
bohaterów i ich roli, również z nadążeniem za pewnymi sprawami natury politycznej i kulturowej… prawda jest taka, że nie do końca
rozumiem, co ten film właściwie miał przekazać, ani nawet co dokładnie ukazać. Dla poszukujących filmowych podróżników – dość
ciekawa pozycja, nawet jeśli stwarza problemy ze zrozumieniem. Dla pozostałych – ciężkie danie.