Epoka lodowcowa dobiega końca. Gruba pokrywa lodowa topnieje, zagrażając zwierzętom, które mieszkają w dolinie. Sęp daje im wskazówkę: jeśli nie chcą utonąć w wodzie ze stopniałego lodowca, muszą udać się na drugą stronę doliny, gdzie czeka na nich ratunek - łódź, do której zmieszczą się wszystkie.
Chcąc nie chcąc zwierzaki wyruszają na pielgrzymkę. Wśród nich są znani z pierwszej części filmu mamut Maniek, leniwiec Sid i tygrys szablozębny Diego. Tylko szalony Wiewiór zostaje, za wszelką cenę chcąc "upolować" orzeszka. W filmie nie zabraknie nowych bohaterów. Wśród nich na pierwszy plan wysuwa się mamucica Ela i wyjątkowo dokuczliwe oposy: Zdzich i Edek.

Kontynuacja wielkiego przeboju kinowego z 2002 r. Epoka lodowcowa ma się ku końcowi. Bezkresne przestrzenie skute lodem zmieniają się w zielone łąki. Wiosenna aura tylko pozornie jest przyjemna. W rzeczywistości jest śmiertelnie niebezpieczna: topniejące lody grożą zalaniem doliny. Boharerowie pierwszej części filmu: melancholijny mamut Manny, nadpobudliwy leniwiec Sid, nieufny tygrys Diego postanawiają ostrzec wszystkich i znaleźć drogę ucieczki.

Tygrys Diego, leniwiec Sid, mamut Manny i wiewiór Scrat powracają w kontynuacji kinowego przeboju z 2002 roku. W drugiej części epoka lodowcowa ma się ku końcowi, a zwierzęta cieszą się "prehistorycznymi parkami wodnymi" , jeziorkami i innymi rozkoszami. Sid odkrywa w sobie przedsiębiorczą żyłkę i zakłada przedszkole, Diego dowiaduje się o swoich lękach związanych z wodą, a Manny zamartwia się tym, że może być ostatnim mamutem na świecie. Niestety topnieją lodowce, co wiąże się z zalaniem doliny w której mieszkają zwierzęta. Teraz nasi bohaterowie muszą ostrzec swoich przyjaciół i znaleźć jakąś drogę ucieczki, a po drodze poznają dwa zwariowane oposy i pewną fascynującą Elę.

Zwierzęta zamieszkujące Ziemię przetrwały nagły atak mrozu i znalazły sobie miejsce w spokojnej dolinie. Ich spokój nie potrwa jednak zbyt długo, ponieważ po wielkich mrozach nadchodzi odwilż. Zwierzęta ze znanymi nam z pierwszej części filmu ulubieńcami na czele wyruszają na skraj doliny gdzie czeka na nich statek, który ma ich wszystkich ocalić. Po drodze czeka ich wiele zabawnych przygód. Nie zabraknie oczywiście arcyśmiesznej wiewiórki, która ma bzika na punkcie orzeszków oraz nowych, równie śmiesznych bohaterów jak dwa oposy i mamucica Ela, która myśli, że jest oposem tak jak jej mali przyjaciele.

Kontynuacja przeboju z 2002 roku. Znani z poprzedniej części bohaterowie powracają aby po raz kolejny nas rozbawić. Świat wokół Mańka, Diego i Sida ulega zmianie. Lody ustępują, pojawia się zielona trawa a słońce radośnie spogląda z góry. Naszym bohaterom jednak nie jest do śmiechu, odkrywają bowiem, że grozi im śmiertelne niebezpieczeństwo. Woda z topniejących lodowców może w każdej chwili zalać dolinę, w której znajdują się zwierzęta. Paczka przyjaciół rusza na ratunek. Po drodze spotyka ich wiele zabawnych przygód. Maniek będzie musiał zadbać o przetrwanie swojego gatunku, Diego udowodni, że niczego się nie boi a Sid postara się aby było wesoło.

Epoka lodowcowa się kończy. Lody pękają, śniegi topnieją, a zwierzęta cieszą się nowo zdobytą wolnością. Maniek na przykład, chce założyć rodzinę, boi się jednak że może być ostatnim mamutem na Ziemi. Spotyka jednak Elę, ostatnią żyjącą mamucicę. Problem w tym, że Maniek i Ela serdecznie się nie znoszą, a dodatkowo Ela uważa, że jest oposem. Maniek, Sid, Diego szybko zdają sobie sprawę, że wolność ma swoją cenę: odwilż zagraża lodowej tamie, która w każdej chwili może pęknąć i okolicę zaleje woda.

Temperatura rośnie i epoka lodowcowa ma się ku końcowi. Maniek, Sid, Diego i Scrat starają się uciec z doliny zanim zaleje ją powódź. Komiczni bohaterowie ruszają w podróż, pakując się co chwila w nowe kłopoty. W drodze poznają Elę ostatnią mamucicę na Ziemi, której udaje się stopić i zdobyć serce Mańka.