Tym razem mocarny grecki półbóg zostaje wplątany w polityczną intrygę w starożytnej Babilonii. Muszę przyznać, że scenariusz jest najmocniejszą stroną tej produkcji. intryga jest świetnie zbudowana, rozwija się wraz z trwaniem filmu i naprawdę angażuje widza. Nie chcę tutaj spoilerować ale fabuła w głównej mierze opiera się na politycznej walce o władzę w Babilonii i Grecji. Ten kto poślubi niewolnice, a tak naprawdę grecką królową będzie rządził dwoma imperiami. Jeśli ten plan się nie powiedzie zawsze można wyeliminować pozostałych kandydatów. Do walki o władzę staną: trójka rodzeństwa- władcy Babilonii oraz władca Asyrii. Tytułowi tyrani prezentują się tutaj fantastycznie. Wszyscy są przeżarci złem, chciwością i dążą do zdobycia jak największej najlepiej samodzielnej władzy. W całą tą walkę o władze zostaje wplątany Herkules, który przez pierwsze 40 minut jest właściwie postacią drugoplanową. Sam Herkules w wykonaniu Petera Lupusa alia Rocka Stevensa prezentuje się nie najgorzej. Brakuje mu trochę charyzmy ale w tej opowieści postawiono bardziej na polityczną intrygę. Oczywiście syn Zeusa prezentuje w filmie szereg niewiarygodnych wyczynów m.in. rzuca głazami, walczy ogromną maczugą, daje rozbijać o swoje plecy drewniane ławy czy pojedynkuje się z trójką zapaśników naraz. Niestety walki są dosyć naiwne i zwyczajnie nie satysfakcjonują. Zdecydowanie sceny akcji są najsłabszym elementem tej produkcji, a gdyby zostały wykonane lepiej uczyniłby z tego naprawdę wyśmienite peplum. Na plus można także zaliczyć muzykę Angelo Lavagnino. Nie znajdziemy tu może jakiś charakterystycznych motywów ale muzyka nadaje tutaj naprawdę dobry klimat i podnosi całość na wyższy poziom. Film godny polecenia fanom peplum ze względu na świetną fabułę. Po fatalnym "Herkulesie przeciwko Synom Słońca" ten obraz przywraca mi chęć do oglądania innych przygód greckiego herosa.