FAŁSZERZE niespodziewanie dla nas w Polsce w oscarowej rywalizacji pokonali KATYŃ (5.5/10) Andrzeja WAjdy. W sumie nic dziwnego. Opowieść o ""ścieraniu się postawi idealistycznej z zdrowym pragmatyzmem" pokonała pełen nabożności i mocno zwietrzałych tropów rodem z antycznej tragiedii jakie cechowały KATYŃ.
Z resztą trudno porównywac te 2 filmy. Wszak oba zahaczają o tematykę II Wojny Światowej. Tyle, że produkcje Ruzowitzkiego i WAjdy to dwa zupełnie rożne filmy - wiec nie warto ich porównywać.

Bardziej zaskakująca niż brak OSCARA dla KATYNIA była nieobecność w gronie nominowanych tak wybitnych nieanglojęzycznych filmów jak: XXY, 4 MIESIĄCE. 3 TYGODNIE I 2 DNI oraz OSTROŻNIE POŻĄDANIE Anga Lee.
W tej sytuacjo Oscar dla FAŁSZERZY może się wydawać "nagrodą niepełną".
Mimo to sądzę, że takie spory należy odstawić na boczny tor i zastanowić się dlaczego FAŁSZERZE to dobry film.
Obraz Ruzwoitzkiego trafił na nasze ekrany we wrześniu 2007 roku (w sile marnych 8 kopii) i wielkiego rozgłosu oraz uznania widzów nie zdobył.
A szkoda- jest okazja do nadrobienia zaległości, bo FAŁSZERZE właśnie trafili na DVD. Dystrybutor wyraźnie oscarowego sukcesu filmu się nie spodziewał- to też i wydanie DVD nie zachwyca.
Co jednak o samym filmie?

FAŁSZERZE to rozegrany w bardzo przystępny i tradycyjny sposób dramat podejmujący tematykę obozu koncentracyjnego. Nie ma tutaj wysilonego fatalizmu i to jest niewątpliwy plus dzieła.
FAŁSZERZE opowiadają o dramacie ścierania się dwóch postaw - intelektulanego pragmatzymu oraz idealizmu. Obie te postawy mają służyć uratowaniu godności i honoru (a nawet życia) Żydów w obozię się znajdujących. Twórcy nie roztrzygają, która z tych postaw w obliczu ludzkiego cierpienia i niepweności jest słuszna- każda ma swoje dobre i złe strony.
W tym kontekście FAŁSZERZE wydają się być uczciwym studium psychologicznym oraz solidną rozprawną na temat ludzkich postaw.
W filmie czuć napięcie, a widz na prawdę pasjonuje się perypetiami bohaterów.
Świetne jest tutaj aktorstwo Karla Markovitza oraz Augusta Diehla. Również Deivd Streisow jako Herzog radzi sobie całkiem dobrze. Aktorstwo jest silnym punktem FAŁSZERZY.
Można się tutaj doszukiwać kontekstów politycznych- pytanie tylko po co skoro twórcy wyraźnie przedkładają dramat jednostki i zbiorowości nad polityczne rozprawy?!
Można utyskiwać na pewną szablonowość i schematyzm tego dramatu, ale sądzę, że nik nie powinien zakończyć seansu FAŁSZERZY z uczuciem dużego niedosytu.
Polecam.