Tak jak wielu innych trafiłam na ten film ze względu na własne objawy i muszę przyznać że mnie akurat rozczarował. W bardzo płytki sposób traktuje temat, skupia się na przedstawieniu akcji i kolejnych wydarzeń, utrzymuje że jest problem i trzeba znaleźć rozwiązanie, nie podejmuje natomiast próby pokazania dokładniej tego zjawiska. Mam wrażenie że jedne z niewielu momentów, kiedy odbiorca ma szanse poczuć jak dziwne to jest uczucie, to kiedy główny bohater patrzy ze zdziwieniem na swoje dłonie. Ja rozumiem, że to jest trudne do pokazania komuś kto tego nie przeżył, ale można by było podjąć tę próbę i poświęcić temu tutaj trochę więcej miejsca. Wydaje mi się że temat ma duży potencjał i można by było zrobić z tego coś o wiele głębszego, jeśli nie zostałby potraktowany "po amerykańsku". Ale i tak fajnie, że ktoś zdecydował się poruszyć ten temat, wiele osób na pewno poczuło się mniej osamotnionych w swoim stanie.