Zwłaszcza pierwszy pojedynek Dumbledora i Grindewalda - to było coś pięknego. Ta szybkość ruchu ręką, szybkość przemieszczania się, wielka i równa sobie moc magiczna jednego i drugiego, wreszcie, ten moment, kiedy więź magiczna pękła i obaj to odczuli, kiedy trzymali różdżki naprzeciw siebie, i ręce na swoich sercach, Tak - to wielka scena!

Pojedynek Dumbledora i Credensa też był piękny - ale tam Dumbledore panował nad wszystkim od początku do końca. Podczas, gdy w starciu z Grindewaldem, to jednak było coś innego.

Jestem urzeczona sposobem ukazania obecnej relacji Dumbledora i Grindewalda. Zwłaszcza, że obaj są samotni, i obaj (jeden bardziej, drugi mniej) nie potrafią się przyznać jak wielka jest ich miłość. Pewnie to też zmiana aktora, który nagle uzyskał twarz i wzrok człowieka równie złowieszczego co uwodzącego, bez błazenady, bez śmieszności. Teraz rozumiem, dlaczego Dumbledore, w młodości, mógł dać się uwieść. I jak ładnie Dumbledore przyznał przed Newtem, co czuje i co czuł do Grindewalda. Po prostu zrobiono to z klasą.

Ogólnie film ma swoje wady. Newt i jego brat ginie w toku akcji. Tiny nie ma w ogóle. Bounty zupełnie nagle okazała się lepsza dla Newta niż Tina.
Credence to, w sumie, dość nieciekawy bohater. Niby był, ale w sumie, trudno go zrozumieć, tym bardziej polubić.
Aberforth - zagrany naprawdę dobrze, aż szkoda, że tak mało miał scen z Dumbledorem.
Queenie to w ogóle dość dziwne, że w II części dołączyła do Grindewalda, gdy było wiadomo, że muchy nie skrzywdzi, a śmierć jelonka magicznego, tylko ją pewnie utwierdziła w przekonaniu, że służy diabłu.

Na duży plus filmu - na pewno sposób ukazania magii, zwłaszcza pojedynków, relacja DiG. A także bardzo podobały mi się rozgrywki polityczne w świecie czarodziejów.
I to w sumie jasne, że jelonek musiał uklęknąć przed Dumbledorem:) (Grindewald, tak wtedy super przewrócił oczami:) - tak gra Madsa i Juda Law to majstersztyk.

Czyli - po prostu od teraz, twórcy naprawdę powinni skupić się na Dumbledorze i Grindewaldzie i poprowadzić do ich legendarnego pojedynku. II WŚ tuż za rogiem.
Jacob i Queenie wzięli ślub - i to naprawdę ładny dla nich koniec. Tylko na końcu smutno mi się zrobiło, kiedy Dumbledore patrzył na ich szczęście, i odszedł samotnie.

Chcę zobaczyć kolejne części. Oby mi tylko znowu nie zmienili Grindewalda - bo ten jest naprawdę super!!