Tak chaotycznej papki nie widziałem chyba od Batman v Superman.
W "Zbrodniach Grindelwalda" dzieje się tak dużo, że aż nie dzieje się nic. Równolegle prowadzonych jest 5 różnych wątków, które zbiegają do jednego wydarzenia, ale po drodze nie dzieje się nic wartego uwagi, a film wrzuca wiecej i więcej scen i postaci, które mają niby widza zainteresować.
Wątek Credence'a to jakiś żart- postać bez charakteru, który cały ten i poprzedni film stara się dowiedzieć, kim jest, by na końcu dowiedzieć sie, kim NIE jest, by potem dowiedzieć sie kim jest w jednym zdaniu?

W ogóle- jak na film o tym, że każdy kogoś szuka, zaskakująco mało tutaj... szukania. Prócz jednej sceny z Newtem liżącym chodnik, każdy każdego znajduje ot tak. I cały film wygląa tak: postać A ogłasza w ekspozycji, że idzie szukać B, potem sceny z postacim C, D, E i potem scena z A, który znajduje B. I potem C znajduje X, D znajduje A, a potem A, E, D i Z rozmawiają z Y o Z.
A wisienką na torcie jest scena tuż przed końcem, gdzie wprowadzonych zostaje 5 nowych postaci i w ciągu kilku minut streszczane jest życie kilku postaci, które widza NIE OBCHODZĄ, bo nie mają charakteru i były w filmie przez kilka scen.
Rowling chyba nigdy się nie nauczy, jak wprowadzać i rozwiązywać wątki, bo te same bolączki były już w pierwszych częściach Harry'ego Pottera. Ale tutaj podniosła to do sześcianu.

Nikt Rowling chyba nie powiedział, żeby wybrała kilka wątków i z tego ulepiła scenariusz. Zamiast tego wzięła każdy pomysł, który miała, wprowadziła tuzin nowych postaci bez charakteru i z jakiegoś powodu pozamykała te wątki na szybkości.

Efekty specjalne- zwierzęta wyglądają... spoko? Ale wszystko inne co najwyżej średnio. Koty wyglądały jak efekty z gry na PS3, Hogwart to żart, bo połowa niego była wygenerowana komputerowo- zgaduję, że twórcom nie chciało się znów do zamku lecieć?
Jeśli za to chodzi o walki, to są tak chaotyczne jak tylko się da. Zwłaszcza walka Credence'a z... tamtym gostkiem? Wszystko pulsowało, wybuchało, wylatywało w powietrze, kurczyło się i znikało.

Cały ten film po prostu żeruje na marce Harry'ego Pottera, nie dodając nic od siebie. Co 10 minut pada nawiązanie, którego wcale nie musiało tu być, ale Rowling się chyba wydawało, że widownia będzie ciągle wzdychać z zachwytu- patrz, to ten Feniks! Nagini! Siostra Dumbledore'a! Lastrange'owie! Newt pisze ksiażkę!
I zaskakująco wiele tutaj niespójności. Dumbledore z jakiegoś powodu prowadzi inny przedmiot, rozpowiada na prawo i lewo o swojej siostrze... Ah, i ten "plot twist" na koniec, dosłownie w ostatniej sekundzie filmu.
Rowling chyba serio myślała, że samo rzucenie nazwiskiem postaci trzecioplanowej z książek będzie szokującym plot twistem?

Ale z kolei to co grało- Newt to świetnie zagrana postać, to samo z Dumbledorem Jude'a Law. Lata dwudzieste też dają radę, jest kilka śmiesznych gagów. I tyle.
Ten film to jedna wielka ekspozycja, gdzie 90% dialogów ma po prostu popchnąć nieistniejącą fabułę do przodu. Możecie obejrzeć tylko ostatnie 40 minut i nic was nie ominie.
Film-wydmuszka, w przypadku którego Rowling pokazuje, że najwyraźniej uważa się za nowego Tolkiena.