Tajemnica sprzed lat, makabryczne morderstwa i dwóch nieustępliwych, choć niespecjalnie bystrych detektywów. Do tego wysmakowana strona wizualna, moc kolorków, hipnotyzująca muzyka, ciekawa scenografia i spora ilość krwi... Giallo żyje? Dzięki braciom Onettim powraca także w rejony południowoamerykańskie.

Argentyńska produkcja w całości nawiązuje do włoskich kryminałów spod znaku "żółtej okładki". Co prawda, oryginalności tu właściwie niewiele - pomijając fakt, że pierwsi giallo do życia przywrócili kilka lat wcześniej Francuzi Cattet i Forzani, to fabuła "Francesci" nasuwa skojarzenia z mocnymi przedstawicielami gatunku: od początków Bavy, poprzez Profondo Rosso, aż do technicznych rozwiązań Martino czy Miraglii. Zamaskowana dama w czerwieni niczym ta z "Red queen kills seven times" bezpardonowo rozprawia się ze swoimi przeciwnikami. Rewelacyjna strona audio-wizualna pozwala zachwycić się w pełni zamysłem i zdolnościami twórców, ale jednak na dobrych chęciach ich możliwości się kończą... Podobny problem mam z "The Love Witch" Anny Biller, która podobnie jak Luciano Onetti sama stworzyła do filmu scenariusz, muzykę, sama go zmontowała i stanęła za kamerą! Niestety, takie posunięcia są niebezpieczne - łatwo zabrnąć w ślepą uliczkę samouwielbienia albo też niechcący popełnić kilka błędów. I tak samo jak autorka "Czarownicy miłości", bracia Onetti zaliczają wpadki - przede wszystkim nieco dłużyzn, mimo ze film przecież trwa dość krótko. Dodatkowo powtarzające się sekwencje, rwany montaż i średnia obsada zaczynają szybko męczyć. Szkoda, bo zachwycić się talentem Onettich jest bardzo łatwo. I niestety ich "Francesca" równie łatwo i szybko ulatnia się z pamięci... Daję szóstkę z plusem i czekam na więcej.