Jerzy Skolimowski o stanie wojennym, z perspektywy Polaków poza granicami. A właściwie nie tylko o tym, a po prostu o próbie przetrwania w trudnych warunkach i manipulacji i trochę o samotności. Podobał mi się ten film, choć miał jedną wielką wadę i jednocześnie zaletę- Jeremy Ironsa.
Z jednej strony lepiej żeby główną rolę zagrał Polak. Niestety sceny konfrontacji lub rozmów bohatera z swoimi towarzyszami są po prostu zabawne. Jeremy ze względu na trudności językowe wypowiada słowo, lub dwa po polsku, i powtarza je czasami w nieskończoność. Często też sceny rozmów rozgrywają się po prostu poza kadrem i streszcza je narrator. W ogóle polskie słowa jakoś wadziły reżyserowi bo zastępował je nieraz bełkotem w rodzaju "tatatatatata". Choć muszę przyznać że te pojedyncze słówka angielski aktor wypowiadał poprawnie jeśli chodzi o akcent.
Z drugiej strony to Polskich sentencji i miejsca dla historii Polaków jednak tu niewiele. Mamy przede wszystkim historię prostego człowieka, który chce podołać presji jaką wywiera na nim narzeczona i szef. Osoby zagubionej, uczącej się działania na obcej ziemi i łamiącej powoli nawet własne zasady. Pomijając sceny gdzie musi udawać Polaka między Polakami, to jednak Irons świetnie odegrał Polaka między obcymi. Jego udręka, samotność, brak wiary w innych została pokazana genialnie.
A co do reszty- politycznie może nie jest to wybitna rzecz, ale za to bardzo emocjonująca. Nieraz sceny przekrętów Nowaka i tego jak cudem uniknął złapania przyprawiały o dreszcze. Do tego atmosfera alienacji też robi swoje. Dlatego oceniam ten film na 7, choć słabe, bo zakończenie troszkę mnie zawiodło. Było takim urwaniem akcji w pełnym niedopowiedzeń momencie.