Łał, łał i jeszcze raz łał. No czegoś takiego jeszcze się nie spodziewałem.

Najnowszy film, reżyserki ,,Córek Dancingu", Angieszki Smoczyńskiej - ,,Fuga", opowiada o historii Alicji, która traci pamięć. Jest to spowodowane fugą dysocjacyjną, stąd te problemy z pamięcią. Wraca ona jednak do swojej dawnej rodziny i już więcej nie mogę zdradzić, ponieważ pojawiają nam się bardzo często, sceny przyczynowo - skutkowe i na tym filmie trzeba bardzo dużo myśleć. Więc jeśli wolicie ,,odmużdżać" swoje mózgi w kinie, to nie jest to film dla was. Coś bierze się z czegoś, dlatego ważne jest, aby bardzo uważnie oglądać film. W ogóle ten temat jest bardzo trudny i daje nam takie nowe spojrzenie na ludzi, którzy nie umieją się odnaleść w starej rzeczywistości. Bardzo mnie zaintrygował zwiastun, a co już sam film.

Gwiazdorsko tutaj jest fantastycznie. Mamy Gabrielę Muskałę, która jest cudowna na ekranie. Wydawało mi się, że ma ona z tym jakiś bliższy kontakt, sama przecież scenariusz pisała i to było takie świeże, nowoczesne. Mamy też Łukasza Simlata, który niestety przy Gabrieli wypada blado, ale i tak bardzo dobrze gra tę postać. Jednak dla mnie mistrzem tego filmu został Iwo Rajski, który był wybitny. Wprowadził takie spojrzenie na sytuację oczyma dziecka i to było najpiękniejsze. Ja w ogóle nie mogłem uwierzyć w jego powagę oraz na scenie końcowej, jego kwestia mnie rozwaliła. Wprowadziła znowu emocje, które się nasiliły z podwójną mocą.

Scenariusz, jak już wcześniej wspominałem napisała Gabriela Muskała i wyraźnie było widać, że miała z tym bardzo bliski kontakt. Czuć było, że to ona pisała oraz, że stworzył ten scenariusz na własnych zasadach. Pani Muskało, oby tak dalej! Niech pani coraz częściej pisze scenariusze oraz gra, bo wychodzi pani to fenomenalnie. Widać w tym wysiłek, a także chęć do pracy, do tego pisania. Tak naprawdę, to scenariusz nie zawierał żadnych błędów, dialogi pomiędzy bohaterami nie były ,,sztuczne". Ta relacja Alicji z Krzysztofem, była tak genialna, że wspaniale się to oglądało na dużym ekranie.

Efekty techniczne, również wypadły bardzo, ale to bardzo dobrze. Muzyka była wręcz idealna, do tego co było na ekranie oraz do tego, co działo się w bohaterach. Dźwięk był również bardzo dobry, tak samo jak i montaż. Co do wątków, to właśnie najlepszym był wątek Alicji i Krzysztofa, ale też Alicji z Danielem i Krzystofa z Danielem. To też dało inne spojrzenie, na to jak rodzice muszą poradzić sobie w ciężkich chwilach, z dzieckiem, który jeszcze paru spraw nie rozumiem. Agnieszka Smoczyńska mnie tutaj bardzo pozytywnie zaskoczyła. W sali człowiek siedzi z otwartą buzią i po prostu nie umie jej zamknąć. Ja nie rozumiałem niektórych scen, ale kiedy już nastąpił kolejny dzień, to zacząłem to sobie przetwarzać.

Odnosząc się jeszcze do reżyserki, Agnieszki Smoczyńskiej, to jej film z 2015 roku, ,,Córki Dancingu", były dość nietypowym filmem. Już jego sama struktura była bardzo oryginalna, nie zawierał znanych nam schematów. W przypadku ,,Fugi" reżyserka balansuje, aż w scenie finałowej przekracza tą granicę. Cudownie było oglądać jej dzieło oraz mam nadzieję, że na takim filmie jej praca się nie zakończy i będzie dalej iść w tym kierunku.

Na zakończenie, filmowi ,,Fuga" daje 10 / 10 z serduszkiem dla Muskały. Ten film jest rewelacyjny, ale też bardzo psychologiczny, co nie każdemu przypadnie do gustu. Już wam zdradzę że ten film znajdzie się w Top 3 Najlepsze Polskie Filmy 2018. To by było na tyle i do zobaczenia w kolejnej recenzji!