Widzę, że mnóstwo ludzi nie rozumie prostej przecież treści filmu. Sama Gabriela Muskała szeroko o tym opowiada, bo to ona napisała scenariusz. Główna bohaterka z powodu kłopotów małżeńskich cierpi na depresję i staje się nie do zniesienia, wobec czego mąż składa pozew o rozwód. Przestraszona Kinga próbuje uciec z synem i powoduje wypadek. Sądząc, ze dziecko nie żyje, próbuje rzucić się pod jakiś samochód, ale te nie nadjeżdżają. Pętając się po okolicy, zapewne po wcześniejszym rozbiciu głowy traci pamięć, wchodzi na tory i wychodzi na dworcu. Dopada ją przypadłość fugi dysocjacyjnej, człowiek wtedy może całkowicie zmienić cechy swojej osobowości. Mąż przyjął jej zaginięcie niemal z ulgą, tak jakby umarła i dlatego nie szukał jej zbyt intensywnie. Tymczasem po 2 latach odnaleziona Kinga stała się już Alicją i jest zupełnie inną kobietę. Nie dość, że mąż nie cieszy się z jej powrotu, boi się kolejnych awantur i ułożył sobie życie z inną kobietą, to jeszcze sama Kinga - choć próbuje - nie umie już się przystosować do dawnego życia i odchodzi... Fugi dysocjacyjna to straszne gówno, może zmienić najważniejsze cechy charakteru.