Gdzies czasem obił mi się o oczy ten tytuł. Jednak nigdy nie przyciagnął mojej uwagi na tyle by go obejrzeć.
Jednak zdobyłam film i obejrzałam, nie wiedząc nic o nim, nie znając fabuly, kategorii, obrazu z 1997 roku. Nic,poza tym,że aktorzy należą do moich ulubionych,więc powinnam być zadowolona...
Czy jestem??? - mało powiedziane:

Jestem zachwycona. To jeden z tych filmów, który porywa, zapada w pamięć. Od dłuższego czasu oglądałam same przeciętniaki i brakowało mi "wgniecenia w fotel"...

No i mam co chciałam.
"Funny games" to ten typ filmu,który uwielbiam. Mianowicie-zaskakujący, urzekający oszczędną formą, dajacy do myślenia, wciagający widza.Aktorstwo na wysokim poziomie, szczególnie "biały duet".
Nie ma tu zbędnych efektów specjalnych, przelewających sie litrów krwi. A mimo to klimat i poczucie ogólnopanującej tragedii jest w każdej sekundzie filmu. Od początku, od niewinnej sąsiedzkiej przysługi, widać,że coś jest nie tak z naszymi śnieżnobiałymi czyścioczkami.

I uwielbiam, gdy film chce przekazać coś ważnego, jednocześnie nie wypowiadając tego wprost. Tutaj również, cała tragedia, motywy działania morderców, nie są wyjaśnione do końca. Każdy moze zinterpretować po swojemu,a jednak każdy wie o co chodzi.
Cudowne sceny, gdy Paul wyjasnia rodzince, dlaczego to robią...Wyjasnia,hmm.:P Niesamowite ostatnie sceny na łódce, zero wyjasnień, zero analizy, zero odczuć. Po prostu.... Just because... zabijają,tak samo jak czują głód-przecież to takie ludzkie, takie normalne. Czy to rzeczywistość,czy to fikcja?? Gdzie jest bohater, gdzie jest rodzina?? Widz musi sam odpowiedzieć sobie na te pytania. Albo i nie musi. Czy wszystko w filmie musi mieć sens? Czy wszystko musi być po cos? Czy nie można po prostu zabijać? Czy to nie był po prostu dziwny wieczór z chęcia zagrania w golfa w tle?

Reżyser pokazuje jak często filmy robione są z niepotrzebną brutalnością, chamstwem, rzezią na ekranie... I po co? Bo ludzie tego chcą,chętnie popatrzą na przemoc w kinie... Pocierpią chwile z bohaterami,a moze utożsamią sie z mordercami?

I tutaj też ,wszystko jest, choć subtelnie pokazane i z przekazem. Piekny dialog z widzem,z jego świadomością. Widz oglądajac ten film często czuje złość, frustracje, jest poirytowany, zdzwiony. Film nie zawierta typowych etapów thrillera czy horroru. Widz czeka na happy end,ale go nie ma, czeka na wybawienie,tego też nie ma, czeka na wytłumaczenie,jakies wyjaśnienie racjonalne tego irracjonalnego zachowania- tego też nie dostaję. I co dalej??? - Nic, oni chcą tylko pożyczyć jajka-przecież to takie normalne, prawda??