Niestety, z tych dzieł wzięto tylko sztafaż i potraktowano pretekstowo. Za mało fajnych (a przede wszystkim oryginalnych) potworów, za mało konsekwencji wynikających z ekstremalnego otoczenia, za mało niezwykłych widoków. Fabuła prościutka, przetestowana już w bajce o wilku i trzech prosiaczkach: coś ich goni, rozwala chałupę, oni uciekają (ale nie wszyscy). Mogłaby odbywać się wszędzie. Nie ma postaci, nie ma ekspozycji, nie ma ciekawych obrazów. Jest za to całkiem udana klaustrofobia, sporo idiotyzmów i zaskakująco przyzwoita Stewart. Można obejrzeć, przyzwoite kino sf, jeśli nie oczekuje się zbyt wiele.