Shigeharu Aoyama był wdowcem przez ostatnie 10 lat, całkowicie poświęcając się pracy i wychowywaniu syna, jedynej pozostałości po ukochanej żonie. W końcu jednak, pod wpływem sugestii syna, zaczął rozmyślać nad możliwością ponownego ożenku. Jego przyjaciel wpadł na genialny pomysł, by zorganizować casting do filmu, który w rzeczywistości byłby poszukiwaniem idealnej kandydatki na żonę. Ten zwodniczy plan zadziałał aż za dobrze. Aoyama spotkał Asami i niemalże natychmiast znalazł się pod jej wpływem. Cicha kobieta z wrażliwą, artystyczną duszą wydawała się być idealną kandydatką na żonę. Jednak tak jak Aoyama zwodził kobiety w poszukiwaniu partnerki, taki i Asami zwodzi mężczyzn w poszukiwaniu idealnego partnera.

Film Takeshi Miike to ciekawe, choć przewidywalne, studium zwichrowanej psychiki. Asami to bowiem ofiara okrutnego traktowania przez ludzi. W jej zwichrowanym wnętrzu kryje się przekonanie, że na świecie nie istnieje nikt, kto rzeczywiście mógłby ją pokochać. Każdy, kto się do niej zbliży ma - jej zdaniem - egoistyczne zamiary, które prowadzić mają do jej wykorzystania i zranienia. Tka więc sieć, w którą łapią się kolejni mężczyźni, sieć, która paradoksalnie potwierdza jej przekonania. W ten sposób tworzy się błędne koło, którego rezultaty są krwawe i przerażające.

Miike idealnie kreuje napięcie i atmosferę zagrożenia. Aoyama, który na początku zdaje się być drapieżnikiem czającym się na nieświadome kobiety, sam nagle staje się ofiarą. Jak w "Psychozie" Hitchcocka następuje przerażający zwrot akcji, znakomicie przez Miike zrealizowany. Mroczny i w pewien sposób hipnotyzujący, "Gra wstępna" w sposób sugestywny (jak przystało na reżysera) obrazuje stare powiedzenie: "Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada". Świetny film, choć zdecydowanie nie dla osób wrażliwych.