Dziękuję za tę opinię, bo już się bałam, że coś jest ze mną nie tak. Większość filmów, która mi się na tym festiwalu podobała, pozostałym widzom (patrząc po ocenach użytkowników i znajomych) już niekoniecznie.
Gukoroku mi się najbardziej podobał z filmów, które widziałam, ale może dlatego, że po ocenach nie spodziewałam się żadnej rewelacji, a tu taka miła niespodzianka. Przez dwie godziny z ogromnym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, a zakończenie mnie zaskoczyło. Podobała mi się również sama konstrukcja filmu, w której przeplatały się sceny z przeszłości i teraźniejszości opowiadane z perspektywy różnych osób, przez co widz nie do końca wiedział co jest prawdą, a co kłamstwem.
Czekam na kolejne filmy tego reżysera, dla którego "Polska to drugi dom".

A coz Cie tak zaskoczylo w zakonczeniu?

Mnie tez sie wszystko podobalo, poza tym, ze ogladajac na cinemax lektor raz czytal po imieniu, raz nazwisku, co rozpraszalo. Wroce do tego filmu jeszcze. Przypomnial mi sie film Okaleczone (2016) Fuchi ni Tatsu, gdy tak teraz pisze. Jednak gkoroku uwazam za pelniejszy.

To wyłącz lektor i korzystaj z napisów, wtedy dopiero ten obraz byłby pełny.

a kto ogląda filmy z lektorem ? Lektor zabija przyjemnosc z oglądania

Najlepiej oglądać w oryginale

Rzeczywiście było coś rodzimego w tym filmie, ale nie bardzo mogłam się zorientować co. Dzięki Waszym wpisom już wiem, że to zasługa łódzkiej filmówki. Generalnie obraz bardzo mi się podobał, choć na początku nie był łatwy do śledzenia z powodu dużej ilości bohaterów i "jednolitej" urody Japończyków, ale skupiłam się i po jakimś czasie nie było mowy o pomyłce. Mnie również zaskoczyło zakończenie. Wydaje mi się, że to najlepszy film, jaki obejrzałam w tym roku i szczerze dziwi mnie zaniżona ocena na filmwebie. Może część widzów (podobnie jak mój partner) nie skoncentrowała się od początku i odpuściła sobie śledzenie akcji po kilkunastu minutach.

Może jest tak jak piszesz a może jednak mało filmów obejrzałaś (w tym roku ma się rozumieć).