Film bardzo nierówny. Do połowy nawet dobry a potem to już równia pochyła...w dół. Nie podobała mi się reżyseria. Sposób przedstawienia przeszłych wydarzeń był po prostu idiotyczny, w ogóle nie pasował do całości. Tak samo jak nielogiczne i niepotrzebne były niektóre postacie...tych dwóch policjantów i nauczycielki, np.
Główny aktor za to niesamowicie zagrał. Jego przemiana i postanowienia były bardzo pozytywne chociaż na końcu mnie rozczarował. Myślałam, że uda mu się skończyć z przemocą. Film podobałby mi się bardziej gdyby nie ten koniec. Nie zrozumcie mnie źle. Przyzwyczajona jestem do koreańskich produkcji tego typu, gdzie na główny bohater ginie tragicznie i bohatersko ale w tym filmie mnie to po prostu zdenerwowało. Moim zdaniem obraz ten byłby o niebo lepszy gdyby Tae-shik postanowił się nie mścić. Na końcu powinien wrócić do swojej przyszywanej siostry, zaopiekować się nią, zostawić za sobą przemoc, alkohol, więzienie, wyprowadzić się tak jak tego chciała jego matka i żyć szczęśliwie a przynajmniej próbować...to dopiero byłoby odkupienie.

Widziałam lepsze filmy tego typu. Bitter Sweet Life, No Mercy For The Rude, Love Me Not czy choćby nawet Daisy. Słonecznika z czystym sumieniem oceniam jednak jedynie na 6 z możliwych 10. Film jest niezły ale mógł być o wiele lepszy :))