Podstawą do pozytywnej oceny tego filmu to nie oczekiwać po nim zbyt wiele. Tak, to definicja
przeciętności i chyba taki jest ten film, ale mimo wszystko to taka przeciętność z lekkim plusem.

Scenariusz prosty, ale zupełnie przystający do produkcji amerykańskich z podobnej kategorii
tematycznej. Gdyby to był scenariusz z Hollywood to widz obejrzałby ten film w wieczornej TV,
ani by się nie zachwycił, ani by nie psioczył. Ponieważ to kino europejskie i do tego produkcja
spoza głównego nurtu, człowiek oczekuje czegoś więcej, ale... czy to nie pułapka? Ile razy twórcy
próbowali skomplikować scenariusz, a wychodziło bez polotu. Wtedy to razi. Tutaj mamy prosty
scenariusz, któremu można jedynie zarzucić prostotę. Może gdyby to był film amerykański to
motywy kierujące głównym bohaterem byłyby podane na tacy, a tak widz musi sobie domalować.
Ale gdyby je podano... czyż nie wyszedłby banał? Tak, znów definiuję przeciętność filmu, ale...

... film broni się obrazem. Jest dobry. Jest zgodny z oczekiwaniami jakie wyznacza polska
produkcja offowa. I to jest ten plus ponad przeciętność. Choć zgadzam się z tym co ktoś na forum
napisał, że kilka kadrów w filmie było o wieczność za długich.

Reasumując, generalnie przeciętność, ale ja tam jestem zdania, że bez przeciętności nie można
dojrzeć rzeczy wybitnych. Film posiada wątki pozytywne, było też kilka ciekawych myśli, choć
zdecydowanie nie należy się doszukiwać metafor, czy głębokiej filozofii. Wolę wierzyć, że nie to
było celem twórców. Podsumowuję na 6,5.