Jak można porównywać jeden z najlepszych filmów Kieślowskiego do tego gniota?

Film gniotem nie jest. Jednocześnie w ogóle nie jest filmem o zabijaniu.

Dla mnie jest totalnym gniotem- filmem o niczym, ale rozumiem, że są różne gusta.

Jasne, że są różne gusta. Film jednak nie jest gniotem chociażby z uwagi na świetne kadry i doskonałą muzykę. Jeżeli chodzi o treść, to również jest ona ciekawa i nie do końca zaprezentowana w oczywisty sposób. Reżyser ewidentnie zainspirowany Jarmuschem, co dla mnie jest również sporym plusem. Ocena 8 trochę na zachętę, ale wierzę, że człowiek jest w stanie robić bardzo dobre filmy.

DUŻA NADINRTERPRETACJA ZUPELNEGO BRAKU TRESCI.

Zupełny brak treści? Bo co? Bo reżyser nie podaje wszystkiego na tacy? Bo stawia formę realizatorską nad treścią merytoryczną?

Opowiadanie obrazem jest fundamentem filmowego rzemiosła. Ludzie wychowani na hollywoodzkich blockbusterach zdają się nie mieć o tym pojęcia lub o tak ważnej rzeczy zapominają.

Idąc do kina na film offowy/arthouse'owy winno się wpierw zapoznać z pewnymi kryteriami, które takie kino wyznaczają/opisują oraz z dotychczasową twórczością autora. Bowiem jedno jest pewne - taka forma nie spodoba się każdemu.

Bezsprzeczny jest fakt, że na przestrzeni lat w Europie powstało wiele filmów zrealizowanych w podobnej konwencji/stylistyce, ale polska kinematografia niezależna potrzebuje wzorców, i niewątpliwie Skonieczny w swoim fabularnym debiucie je wyznaczył.
Nie bez powodu on sam uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców teledysków w kraju.

Aby w pełni zrozumieć zamysł twórczy i adekwatnie ocenić omawiany film, należy odnieść się nie tylko do filmowej klasyki (Jarmusch, Bergman, Kubrick, Refn, Dolan), ale także do samej genezy filmu:

"Kluczowym twórczym założeniem był szeroko pojęty radykalizm obejmujący konstrukcję, dramaturgię, narrację wizualną, production design, pracę kamery i wydarzenia, które zostały przedstawione w filmie. Zależało mi na tym, żeby forma opierała się na kontrastach estetycznych i stylistycznych – opowiadanie obrazem/dialog, dynamiczny montaż/długie ujęcia, estetyzacja/paradokumentalny brud, linearność/inwersja i innych.

(...)Konstrukcja „Hardkor Disko” inspirowana jest tragedią antyczną – w filmie zauważalny jest podział na trzy akty przeplatane pieśniami chóru, a także prolog i exodos. Tematem filmu jest niemożliwa do spełnienia miłość, zaś jedną z głównych myśli i motywacją bohatera słowa „oddajcie nam to co nasze, oddajcie nam prawdę albo odbierzemy ją siłą, a wtedy zostaną zgliszcza”. Postać głównego bohatera to chodząca anarchia, którą zrodziła krzywda i niesprawiedliwość. To także alegoria rewolucji."