niezły wpis - całkiem , całkiem:)

zdanie - ''jestem wielkim fanem WP i HOBBITA ,ale nie mogę igrać z moimi własnymi uczuciami'' - to ŚWIETNE UJĘCIE OSOBISTYCH POTRZEB WIDZA BEZ MDŁEGO POWOŁYWANIA SIĘ NA TO CO POWIE W TEJ MATERII OGÓŁ I NIE OGLĄDANIA SIĘ NA EWENTUALNE NIEZROZUMIENIE - :)

padały takie tematy podobne na forum WP i HOBBITA - po prostu byli użytkownicy którzy zarzucali,że fantastka jest w pewnym sensie tak nieprawdziwa,że nie ma prawa wręcz wygrać z filmem ''prawdziwym'' (niech stworzą definicję najpierw co jest prawdziwe,typowe,racjonalne itp.) a fani tejże lit.i ekranizacji mają w obowiązku czuc się gorsi - żenada pierwsza klasa - toteż ów wpis twój jest wspaniałym i zarazem prostym odniesieniem się do OSOBISTYCH ODCZUĆ które są arbitralne i poza kanonem z góry narzuconym - to tak jakby ci ktoś kazał jeśc lody czekoladowe które jedzą teraz wszyscy a ty nie znosisz czekolady lub po prostu wolisz śmietankowe i nie będziesz się z tym krył oszukując smaku......

Tak dokładnie :-) Osobiste odczucia są tym z czym musimy się zgadzać - jeśli nie , jeśli , tak jak mówisz, " jemy lody czekoladowe " - to oszukujemy siebie samych , tracimy siebie ...

Najgorsze jest to w tym wszystkim, że jak się już zwiążesz z jakąś książką to po jej przeczytaniu czujesz taką pustkę w sobie i jest ci bardzo smutno (tak było w moim przypadku po przeczytaniu całego Harrego a także po obejrzeniu ostatniej ekranizacji filmowej, ale tutaj naszczęście trochę mniej czułem tą pustke, bo nie związałem się z filmem tak bardzo jak z książką.) Ja także bardzo lubię Władce Pierścieni (nie powiedzieć, że jestem fanem, bo daleko mi od tego), ale nic nie może się równać z magią HP :D.

HP ma TO COŚ dla czego warto oglądać filmy o nim i czytać książki , przede wszystkim czytać :-)

Taak, pamiętam to uczucie po przeczytaniu ostatniej części (aż ciężko uwierzyć, że to już sześć lat minęło) - zwykłe popołudnie, a jednak...inne. Ta rozpacz kiedy się zbliżało do ostatnich stron, kiedy ich ubywało, coraz mniej i mniej, a później ostatnia strona, ostatnie zdanie i aż dziwne, że się świat nie rozpadł na dwoje, że dalej zegary tykały, a tu największa tajemnica, największa przygoda dobiegła końca i nagle to uczucie pustki i pytanie: "Co ja teraz zrobię?" I wciskał się człowiek we wszystkie kąty nie wiedząc, co czynić...

Niestety smutne, ale prawdziwe. Ale zawsze gdy wieźmiesz po raz kolejny książkę, aby ją przeczytać nawet jeśli przeczytałaś ją już z 4 razy zawsze znajdziesz coś nowego. Jakiś nowy przekaz lub słowo, które przedtem przeoczyłaś i to właśnie słowo, może dopełnić lub zmienić opinie.

Cztery...hm...cztery to było lata temu. To ja może lepiej nawet nie będę pisała ile razy czytałam każdą część, bo aż mogłoby to się wydać...przesadą? Ale coś w tym jest. Przede wszystkim za każdym razem jak czytam zwracam uwagę na coś innego. Np bardziej fascynują mnie losy bohatera, który jeszcze za poprzednim razem nie zwracał na siebie szczególnej uwagi.

O widzisz i to jest w tym wszystkiem najpiękniejsze :D.

Może to racjonalne, że WP i Hobbit wydają się nie tak dobre, a nie tylko uczucia? No bo jak wierzyć w przyjaźń i lojalność, kiedy nie ma rozwoju postaci, a dobro i zło istnieją esencjalnie? W HP jest jakiś przepływ energii, który buduje dopiero odwagę, przyjaźń, gotowość do poświęceń, tajemnicze związki między postaciami, oparte na bardzo subtelnych zależnościach, np. wdzięczności, a te z kolei dopiero wpływają na wydarzenia o wielkim znaczeniu (np. Harry a Zgredek, Harry a Glizdogon). To nic innego jak magia :)

HP nie jest trylogią

lecz się.

Nie rozumiem, co ma uniwersum HP do Śródziemia? Przecież to dwa zupełnie inne światy. Co ma piernik do wiatraka. Dla mnie takie porównywanie jest co najmniej dziwne. To tak jakby zestawić ze sobą np. Star Wars ze Star Trek'iem. Niby to samo, to Sci-Fi i to Sci-Fi, tutaj kosmos i tam kosmos, a jednak zupełnie co innego.
Jeśli chodzi o HP i Hobbit'a to według mnie obie serie są wspaniałe i wyjątkowe. Obie uwielbiam i wracam do nich z wielką przyjemnością. Mogę je oglądać bez końca i nigdy się nie znudzą :-)

Trylogia HP? Chyba ośmiologia :v

Dobry żart.