Początek jest jak najbardziej OK - lejdi Julia szaleje, koleś zarzyna się brzytwą, ale później...Chyba największy minus to zdarcie płaszczyka tajemnicy z cenobitów. Wiadomo było, że w miarę trwania serii trzeba będzie coraz bardziej odsłaniać te postacie, ale w dwójce zrobili to zbyt szybko i strasznie naiwnie. W jedynce praktycznie niewiele o niech wiedzieliśmy - przychodzą z piekła jakieś blade i pokancerowane istoty i łańcuchami na prawo i lewo rzucają. Każde ich wejście robiło takie niesamowite wrażenie. Tutaj to leci na łeb na szyje - umierając wyglądali tak bezsilnie, ze aż łze uroniłem nad Pinheadem na Kirsty patrzącym (mógł jakąś nute zarzucić np. "My heart will go on"). Poza tym doktor chirurg - ktośtam wcześniej zadał dobre pytanie - jakim cudem przeistoczył się w cenobita (raz, dwa, trzy cenobitem bedziesz ty!!!). To sam z piekłem - nic nie pozostawiono dla naszej wyobraźnie - jak zobaczyłem zalążek piekła w jedynce to gotów byłem za antene chwycić i rozgłośni z TOrunia szukać. a Pan piekieł, wielki lord ciemności, władca potępionych, boss demonicznych cnobitów w dówjce to...szkoda słów. Od momentu wejścia do piekła mamy jeden wileki chaos z którego już nic nie pamiętam. Niestety szybko przyszedł kryzys dla serii, no ale jej siła polega na tym, że kazda częśc jest odmienna (no dobra 6 kopiuje 5). Dwójka - 4/10