czesc 1 bardzo mi sie podobala, nieliczac fatalnego wg mnie zakonczenia(ganiany+odsylanie cenobitow kostka przez wystraszona dziewoje ktore to sceny wg mnie byly poprostu fatalne) byl to swietny film ktory zapadal w pamiec i czulem do niego spory sentyment

czesci 2 tez dlugo nie zapomne ale w innym sensie, glowna mysl ktora sie nasuwa to "jak oni mogli zrobic cos takiego hellraiserowi?:("
nieudane sceny?
conajmniej sporo
wszystko zostalo obdarte z tego za co lubilem 1 hellraisera

zaczne od sceny w ktorej "julia" lapie za reke wiszaca nad przepascia dziewczynke, urywa sie jej skora i okzauje sie ze pod spodem byla kirsty(!!!) nastepnie ladny usmiech kirstyi obie odchodza
scena tragiczna
czy bohaterowie nie maja zadnych uczuc?
nie widac zabardzo po niej strachu czy obrzydzenia
wogole nie widac niczego
gra aktorska?? slabiutko imomentami nawet bardzo
to co odczuwaja bohaterowie...
zdaje sie sztuczne

cenobici
wzielo ich na wyrzuty sumienia i zmienili sie w ludzi jakimi byli??
cenobici to byly kultowe postacie, nieczule demony a tu nagle zamieniaja sie w ludzi bo wspolczuja dziewczynce....
i jeszcze zabija ich ten doktorek ktory tak latwo zginal.....
w c1 zostali odeslani do piekla ale wydawali sie potezni i niezniszczalni, zimni i nioeczuli
pieklo cenobitow laczylo niesamowite rozkosze i cier