czytałem opisy tego filmu, ale są fatalne, zaraz wszyscy piszą o bogatej neurotyczce, która się zakochuje itd. ... powinniśmy raczej spróbować postawić się w roli Crawford, może i miała za co żyć (ale to raczej jej mąż miał kasę, który z resztą został bardzo elegandzko zagrany, bo dzisiaj to oczywiście zrobiliby z niego bogatego idiotę) ... to było tak, ona mogła zostać z bogatym mężem, który wiedział, że ona go specjalnie nie kocha, albo zaryzykować i zrezygnować z dotychczasowego życia (trzeba pamiętać że film osadzony jest w czasach wielkiego kryzysu) i zostać z wyjątkowo utalentowanym skrzypkiem... ten skrzypek też ma swoje pewne wady, ciężkim trudem osiąga swój zasłużony sukces, ale popełnia później te klasyczne błędy człowieka, który dochodzi sam do wszystkiego... postać którą gra Crowford nie pasuje do żadnego z przedstawionych światów.... w filmie są kapitalne zdjęcia, stroje, wille, samochody, klimatyczne ujęcia kamery, ...ogromny pusty dom nad morzem, kiedy do koła kryzys gospodarczy, i siedzą sobie oboje w wiklinowych fotelach, szerokie ujęcie kamery, gdzieś tam w dali jedno krzesło przewrócone, albo jak ten skrzypek gra solo na przyjęciu utwór Dvoraka, dodam że świetny mocny kawałek i wszystkim rzedną miny... dla mnie super ...