Życie jest mapą, której drogi są ściśle określone. Czasami jednak trudno utrzymać się na tym szlaku, stąd mówi się, że ktoś zbłądził. Innym razem wydaje się nam, że nic się nie stanie, gdy trochę z tych dróg zboczymy. Najczęściej robimy to w imię szczęścia, które pojmujemy we własny sposób. Przychodzi jednak taki czas, kiedy wszystko się weryfikuje. Wówczas prawda okrutnie bije nas po oczach, ponieważ nie jesteśmy w stanie zaprzeczyć, że lepiej było trzymać się tego, co ustalone pierwotnie, zamiast układać własny plan. Ten nasz bowiem zawsze okazuje się wadliwy. Dobrze, gdy potrafimy wyciągnąć wnioski i powrócić do tego, co na początku. Gorzej, gdy jest za późno, i musimy zmierzyć się z reperkusjami.
„Idealne matki” to film, w gruncie rzeczy, o miłości. Nie takiej jednak, jakbyśmy sobie wyobrażali. Lil i Roz, główne bohaterki obrazu, to kobiety atrakcyjne, mimo iż każda z nich ma już dorosłego syna, a więc nie są to dwudziestolatki. Ian i Tom przyjaźnią się od dziecka, tak samo zresztą, jak ich matki. I tak naprawdę to oni stają się inicjatorami sytuacji, jaka zaistniała między nimi i ich matkami. Najpierw Ian zakochuje się w Roz, matce Toma, co ważne, z wzajemnością, a później Tom wchodzi w związek z Lil. Dla widza od początku taki układ jest co najmniej dziwny. Zakrawa bowiem raczej na uwikłanie niż miałby mieć coś wspólnego z normalnością. Bohaterowie jednak radzą sobie z tym położeniem i przechodzą z nim do porządku dziennego, ciesząc się szczęściem, jakie zawitało w ich życiu. Z czasem jednak wszystko się zmienia, i to dość diametralnie. Tom wyjeżdża na jakiś czas do Sydney i tam poznaje Mary… którą wkrótce poślubia. Lil w pewien sposób to przewidziała, niemniej wciąż zależy jej na Tomie i nie do końca potrafi się z tym pogodzić. Związek Iana i Roz ma się lepiej. Jednak i on, chociaż wciąż kocha matkę przyjaciela, zawiera związek małżeński z poznaną na weselu Toma i Mary, Hannah. Pojawiają się dzieci. Obydwie te młode rodziny, mimo pewnych zabiegów, ostatecznie nie wytrzymują konfrontacji z rzeczywistością i rozpadają się. Okazuje się bowiem, że Tom i Lil wciąż potajemnie się spotykali, co wyszło na jaw. Rozwścieczony Ian natomiast ma żal do Roz, że, pomimo zapewnień o swojej miłości, został odrzucony, i tym samym zmuszony do ułożenia sobie życia z kobietą, z którą łączył go tylko seks.
„Idealne matki” doskonale ukazują, z jakimi skutkami musi liczyć się człowiek, gdy zdecyduje się w życiu na jeden, jedyny tylko niewłaściwy krok. Bohaterowie od początku wiedzieli, że relacje, w które wchodzą nie należą do porządku naturalnego. Decydując się zaś na nie pociągnęli za sobą lawinę cierpienia, które objawiło się w poczuciu, i to każdego z tej czwórki, nieracjonalnej tęsknoty, zazdrości, pożądania, aż w końcu samotności, co doskonale ukazuje ostatnia scena filmu. W to wszystko włączyło się także kłamstwo, egoizm i krzywda wyrządzona „osobom trzecim”- Mary i Hannah. Cierpienie, jakie dotknęło tych ludzi z pewnością będzie odbijało się echem przez długi czas ich życia, o ile nie do jego końca. Film daje do myślenia. Jest swoistego rodzaju lekcją na temat stawiania oporu wobec tego, co się nam nie należy, a co przyciąga wzrok, oddziałuje na wyobraźnię i zachęca enigmatyzmem, w finale jednak, film ukazuje to wyraźnie, prowadzi do zguby. Życie bowiem jest mapą, na której widnieją określone drogi.