Bliźniacy w szponach niewyżytych czarownic i wampirów czyli gotycki horrorek ze sporą dawką erotyki. W programie wycieczki do zamczyska Hrabiny Draculi między innymi: pogrzeb żywego człowieka, krwawy koktajl, magiczny pierścień, przenoszący w czasie i przestrzeni, taniec z toporem, ofiara z młodych panien, a także sztuczny nietoperz, posoka i wampirze kły. Fałszerstw tutaj co nie miara - sztuczność chichocze z każdego kąta, od obsady i dialogów poczynając, a na wspomnianych rekwizytach kończąc. Panie chętnie pokazują za to swoje naturalne wdzięki, obcując z braćmi, a czasem też z... sobą nawzajem. Fani lesbijskich czułości pośród zdobionych poduch i falban nie powinni narzekać.

A właśnie - przejdźmy do strony wizualnej filmu, która jest chyba jego najmocniejszą stroną - doskonałe wnętrza, ich stylowe wyposażenie oraz kostiumy cieszą każde oko. Zamczysko ponętnej Hrabiny grało już w starszym o rok "Un bianco vestito per Marialé" - poznałem nawet te same meble i posadzki, za to duży plus. Reszta także od początku wydawała mi się znajoma - zarówno stroje z epoki, oświetlenie i kolorystyka niektórych kadrów, a nawet wygląd głównego bohatera przypomniały mi starszego o dekadę "Bicza i ciało" mistrza gatunku Bavy (odtwórca ról braci grał nawet w jednym jego horrorze). Tutaj brakowało "jedynie" nasyconej palety barw i Christophera Lee z biczem. W średnio oryginalnym "Il Plenilunio..." przemocy było o wiele mniej, a jednak krew lała się zdrowo. A może niezdrowo? Nie są to do końca moje klimaty, ale dało się obejrzeć bez bólu. 5/10