TEZ UWAZAM TEN FILM ZA WARTOSCIOWY I PIEKNY!!! Dziwie sie ze nie zostal wybrany i nie walczyl o OSCARA bo jest o wiele lepszy od IDY i innych ktore kiedys walczyly. Swietnie ukazana utrata wzroku i ukazanie zycia opartego tylko na sluchu, dotyku i zapachu. Na koniec dodam ze bylem w szoku bo naprawde myslalem ze i NAUCZYCIEL jak i EWA sa naprawde niewidomi... Genialnie to zagrali i zabraklo mi tylko w tym filmie ze rozwinela sie w nich milosc i zostali para...

UWAGA SPOILERY w pierwszym akapicie, psujące odbiór filmu.

Właśnie nie chodziło o to, żeby mu uwierzyli, tylko żeby sami zobaczyli. O tym jest ten film. Przy scenie w porcie słychać dokładnie wszystkie dźwięki o których opowiada i jakoś nie miałem wątpliwości, że jest tam statek :) Jeśli o tę wiarę chodzi to też jest przecież dokładnie pokazane (wyjmowanie oczu, dosadniej się nie dało udowodnić, że nie widzi i że może z tym dobrze funkcjonować). To samo z dalmierzem który zabrał mu doktor. Wiedział, gdzie jest motocykl ale doktor wiedział gdzie jest zsyp, a zsypu znajdującego się tuż przed motocyklem echolokacją bohater nie mógł usłyszeć, nie bez laski. W scenie gdzie pod akacją daje Ewie czereśnie, albo kiedy bawi się kamyczkami z doniczki zamiast karmą też widać, że chce tych ludzi uszczęśliwić i pokazać coś więcej niż cztery ściany. To nie miało znaczenia, że ją okłamał dlatego za nim pobiegła na końcu kiedy to zrozumiała.

Nie wiem czy piszę oczywiste rzeczy czy własną interpretację, wydaje mi się że to pierwsze.
W każdym bądź razie film jedyny w swoim rodzaju. Przez pierwsze 5-10 minut krytykowałem go w myślach właśnie za nudę, za to że dialogów nie ma. Ale akcja stopniowo rozwija się tutaj do samego końca, wbrew temu co niektórzy piszą. Dla mnie nie było w tym filmie żadnej nudy poza wspomnianym początkiem. Muzyka, nigdy na nią specjalnie nie zwracam uwagi ale tu była genialna. Najlepszym w odbiorze jest chyba to, że pozwala nam zobaczyć świat z perspektywy niewidomego w sposób niemal namacalny.

To ujęcie gdzie w jednym kadrze mamy jednocześnie zabytkowy lizboński żółty tramwaj oraz olbrzymi, wielopiętrowy statek wycieczkowy, majestatycznie sunący ponad dachami – gdybym umiał – to bym wydrukował na najlepszym papierze, oprawił w ramę i powiesił na ścianie!

O to, to, też chcę taki <3

Statek widać...trzeba się tylko przypatrzeć...uważnie...widać fragmenty relingu w poszczególnych kadrach, liny itp...detale są kluczowe w postrzeganiu świata.