Jeśli oczekujesz filmu który Cię wzruszy obejrzyj sobie "Życie jest piękne " lub "Liste Schindlera" , jeśli oczekujesz obrazu okrucieństwa wojny obejrzyj "Szeregowca Rayana" lub "Pluton". Imperium Słońca to inny typ filmu wojennego...tutaj Spielberg skupia się na postaci głównego bohatera - chłopca który jak słusznie zauważyłeś, od rozpieszczonego bachora zmienia się w dojrzałego mężczyznę i zaczyna radzić sobie sam z tęsknotą, marzeniami o lataniu oraz okrucieństwem wojny....sceny pokazujące dramat wojny w Twoim rozumieniu nie były by tutaj mocnym przekazem i myślę że nie specjalnie by pasowały ...dużo lepiej wyszło natomiast operowanie emocjami chłopca a Bale zagrał to rewelacyjnie!!!! Poza tym scena kiedy jego japoński przyjaciel zostaje zastrzelony a Jim w akcie desperacji rzuca się na winowajców i próbuje reanimować przyjaciela jak dla mnie jest dość okrutna i wymowna (gdy przez chwile umierający zostaję zastąpiony Jimem, tak jakby sam Jim chciał siebie reanimować i zapomnieć o tym wszystkim co widział i przeżył)

Jak dla mnie film rewelacyjny z genialna rolą Bale'a

No ale każdy a inny gust....pozdrawiam!

Wszystkie wymienione przez Ciebie filmy widziałem i wszystkie wywarły na mnie niesamowite wrażenie. W "Imperium słońca" czegoś mi jednak zabrakło, tak jak pisałem wcześniej spodziewałem się może czegoś innego i stąd moje rozczarowanie. Czasem tak już jest, że nazbyt rozbuchane oczekiwania względem filmu sprawiają, że kiedy wreszcie się go zobaczy czuć niedosyt dużo większy niż po obejrzeniu średniaka co do, którego nie ma się zbyt wielkich wymagań. Nie wykluczam jednak, że być może za jakiś czas wrócę do tego filmu, usiądę do niego z innym nastawieniem a wtedy moja opinia może ulec zmianie.

Absolutnie zgadzam się, że Bale zagrał świetnie. "Imperium..." obejrzałem dopiero teraz, a wcześniej widziałem inne filmy z dorosłym już Bale'em (tak jak wspomniałem, jeden z moich ulubionych aktorów) i muszę przyznać, że pierwsze kroki w Hollywood stawiał nad wyraz pewnie i z przytupem już jako dzieciak objawiając wielki talent.

Również pozdrawiam!

No tak masz racje...wiem jak to jest z tym nastawieniem...też tak niestety miałem z niektórymi produkcjami powszechnie uznawanymi za wybitne....jakby czegoś zabrakło...ale najlepiej jest właśnie wrócić do filmu za jakiś czas;)

PS: Dobrze że są na tym forum jeszcze ludzie z którymi można normalnie pogadać:)

Dokładnie tak- rzeczowa wymiana argumentów i opinii ;)
Niestety niektórzy wolą pyskówki od spokojnej dyskusji. Pisząc mojego posta spodziewałem się ataku różnego rodzaju pseudo intelektualistów odsądzających mnie od czci i wiary, jak to mogłem tak skrytykować ich ulubiony film ;)

Na pewno się nie zawiedziesz :)
Ale broń się dzielnie;) He, a tak na poważnie to najlepszą bronią na tych pseudo intelektualistów jest zwyczajna olewka, choć wiem że czasem sienie da....;D

Może już tak źle nie będzie ;) W końcu nie napisałem, że film był badziewny a najfajniejszy to jest "Gulczas a jak myślisz" a najlepszą aktorką Miley Cyrus. Wtedy to już by mi się należał strzał ;D

Ewidentnie:)

Ale patrząc na Twoje oceny to nawet podobny gust mamy:) Szkoda że tak daleko mieszkasz, na piwo byśmy poszli ;D

Coś ten filmweb jednak przekłamuje, bo niby lokalizuje po adresie IP, a jednak za każdym razem jak zerknę w swój profil to mieszkam gdzie indziej. Teraz zaskoczyło mnie nawet województwo ;D

No tak. Ja też długo mieszkałem w Bydgoszczy aż tu kiedyś w końcu Toruń . . . a to już blisko :)

Możemy się umówić, że jak kiedyś filmweb rzuci Nas na odległość powiedzmy 20 kilometrów to jakoś się zgadamy na to piwo ;)

Spoko:) Miło się rozmawiało!

c.d.n.

No i co... Zgadaliscie się na to piwo? 7lat już czekam, niezły supens

:D

To był jeden z pierwszych poważnych filmów Spielberga. Mnie się osobiscie podobał, ale nie zaliczyłbym go do filmów wojennych. To był po prostu dramat którego akcja działa sie w czasie wojny. Jest tam co prawda kilka scen strikte niczym z filmu wojennego ale to wszystko, podobnie w Urodzonym 4 Lipca, czy nawet Łowcy jeleni. Te filmy to bardziej dramaty ukazujace losy pewnych postaci. Jak się do tego podejdzie w ten sposób, odbiór całości jest zupełnie inny. Nara.

Całkowicie się z tobą zgadzam.

Wiem, że 7 lat później, ale .. :D
Wg mnie wynika to z książki - czytając ją, nie czuje się dramatu wojennego (z perspektywy dziecka). Tam umierających kulisów jest na pęczki i dla Jima to jest normalny porządek rzeczy. Mało tego, gdy wojna się kończy - Jim czuje się bardziej zagrożony, bo w obozie zawsze ktoś o nich dbał (dostarczał jedzenie - Japończycy) - a teraz nie wiadomo jak będzie.

książka opisała to trochę inaczej, a film to oczywiście propagandowe pranie mózgu ;(

Czytaj ksiazki a mozg zostanie ...niewyprany.Trud , przebijania sie przez, propagandowe filmy...oszczedzony.