Niestety ta produkcja to mały niewypał.

1. Brak ciekawej, wyraźnie zarysowanej, oryginalnej fabuły. Nawet jak na lata 90-te. Scenariusz wygląda tak: scena w klasie, scena na poligonie (przeważnie maszerowanie), scena w stołówce. Teraz przemnóżcie ten schemat razy 10. Aż do znudzenia. Do tego nieporywające dialogi.

2. Postacie z papierowymi, nudnymi życiorysami. Brak indywidualności. Do tego wszyscy działają jak jedna masa: niby nieogarnięci a grupowo w mig bez zająknięcia łykają Szekspira żywo się podniecając sztuką jak dzieci nową zabawką. Razem decydują się na to czy tamto, reagują jak świadomość zbiorowa Borg w Star Treku.

3. Schematy. Murzyni muszą rapować. Profesor jaki by nie był w tym czy innym filmie tego typu, musi stawać w obronie uczniów. I nic się nie dzieje (patrz punkt pierwszy).

Po co to wszystko? Nie wiem.
Siłą tego filmu miał być chyba De Vito, który faktycznie sypnął kilka razy kąśliwym tekstem ale niestety ta drobna zaleta nie jest warta straconego czasu.
Widz czeka, na jakiś zryw, na jakiś konkretny joke jak na dobrym kabarecie lub chociaż na jakiś zwrot akcji wywalający scenariusz do góry nogami. A gdziee taam... Nudaa...

Próbuję sobie przypomnieć, ale wszystkie filmy z cyklu o nauczycielach czegokolwiek, niezależnie od tego czy to komedia, obyczaj czy dramat, wypadają lepiej od tej nieciekawej produkcji.
Wiele komedyjek o wojsku tez niestety bije "Inteligenta w armii" na głowę.

Klimat filmu familijnego z cyklu Polsat, niedziela, godzina 11:00.
Kino "B" klasy, kojarzy mi się z czasami VHS.

Ocena 3/10.