Kilka razy już ominąłem powyższy tytuł,zwłaszcza widząc niskie oceny zarówno na Filmwebie jak i (niestety bardzo chwalonym przeze mnie IMDB).Ale Twój rewelacyjny opis i porównania (do np. uwielbianego P.Weir'a-"Piknik..." czy N.Jordan'a) sprawił że wiem co będę oglądał dziś wieczorem.Dziękuję bardzo.

Obejrzałeś? I jak wrażenia ?

no niestety nie obejrzałem do końca.czekam aż będę miał dzień na tego typu film.akcja toczy się wolno,zdjęcia są bardzo ładne.ale trochę mnie znudził.ale nie mogę ocenić nie obejrzawszy do końca.:)

piękna recenzja pieknego filmu! myslalam, że takich filmów już się nie kręci, niestety podejrzewam, że większość osób nie doceni tego filmu i będzie narzekać, że nudził, że mało akcji

Spoilery...i to bardzo widoczne, jak ktoś nie oglądał, to proszę nie czytać.


Wydaje mi się, że nie do końca zrozumiałam film.

Gdyby nie zwiastun (bardzo dobrze zrobiony) to nie poczułabym tej atmosfery "lęków dojrzewania i budzącej się świadomości seksualnej" - jak to określiłeś.
W zwiastunie było to bardzo dobrze uwydatnione i doprawione świetną melodią by zaakcentować wątek. W filmie natomiast był on tak delikatny, że nie każdy może go wyłapać.
"Pełna erotycznego napięcia opowieść o narodzinach kobiecej zmysłowości i strachu przed namiętną siłą, która kusi, zniewala (...)" - opis filmu. W ogóle tego nie czułam.

Ale co w filmie oznaczać miały ćmy?
Dziewczyny giną. Z rąk Ernessy, to pewne. Ale dlaczego? by miała "łatwiejszy" dostęp do Rebecci? Dlaczego akurat do niej?
ps: Giną uczennice, nauczycielka i nikomu nie wydaje się to dziwne?

Halucynacje Rebecci? Początek obsesji z zazdrości czy coś więcej?
Czasami miałam wrażenie jakby Ernessa uosabiała alter ego głównej bohaterki (ojcowie, retrospekcje, odbicie dziewczyn gdy oglądały fotografię - nie wiem czy ktoś zauważył, jak i rozmowy dziewczyn, w których Ernessa mówi, że są bardzo podobne do siebie)

Intryguje mnie to wszystko. Byłabym wdzięczna gdybyś mi to wyjaśnił :)

film bardzo średni, do bólu przewidywalny, nie podzielam waszych zachwytów

Dużo ładnych dziewczyn, chłodne, estetyczne ujęcia i fabularna klisza za kliszą... a ludzie najbardziej lubią filmy które znają. Ja ten zlepek ogranych motywów wyrzucam z pamięci.

Wszystkie sceny z udziałem Lily Cole w roli Ernessy są po prostu magiczne i życzyłabym sobie, by cały film taki był. Niestety tu się zaczynają schody. Bardzo mnie boli zmarnowany potencjał tej historii i niedbalstwo, jakaś taka niestaranność w sposobie przedstawienia całego środowiska szkolnego i pozostałych dziewcząt. Być może chodziło tu o podkreślenie wyjątkowości Ernessy, ale nie przekonuje mnie takie rozwiązanie, uważam,że można było ten film zrobić lepiej. Jestem zachwycona samym pomysłem, jak już to ktoś określił bardzo niedzisiejszym, mi osobiście przywodzącym na myśl "Piknik pod wiszącą skałą", prerafaelickie anielice, gotycki horror czy nawet coś z klimatu "Przekleństw niewinności". Wielka szkoda,że twórcom zabrakło wyobraźni, wyczucia, być może wrażliwości by stworzyć obraz od początku do końca spójny.

Szczeże to nie czytałem recenzji i obejrzałem z Żoną w ciemno.
Film bardzo ujmujący , ciepły i aż dziwne pisząc o horrorze jest poprostu ładny i wcale nie jest nudny.
Na wieczór nadaje się bardzo dobrze 7/10 i warto choć raz obejrzeć cos takiego a nie samą masakrę i cięzki strach

By móc podzielić się wrażeniami po tym filmie założyłem tu konto. Film nietuzinkowy, specyficzny. Jest wręcz przesiąknięty kwintesencją piękna, delikatności i niewinności. To dlatego dla jednych będzie "niewykorzystanym potencjałem", dla drugich arcydziełem. Z pełną odpowiedzialnością śmiem twierdzić, że wszyscy Ci którzy widzą w nim nudę i stratę czasu, albo są tak mało wrażliwi uczuciowo, czy nie dojrzali emocjonalnie, lub nie oszukujmy się, są zbyt mało inteligentni aby cokolwiek wychwycić z treści dla siebie. Trzeba wiedzieć i czuć, że ma się duszę i co najważniejsze trzeba mieć świadomość, by cokolwiek tu napisać na temat tego filmu.
I wali mnie to , że za chwilę jakiś łeb nie zgodzi się ze mną i poniży mnie zasypując wulgaryzmami i "tanimi tekstami".
"Nie wynik, a treść w dyskusji jest najważniejsza" albo jak kto woli: "Tylko głupiec dąży usilnie do truymfu używając agresji"
-Kurde takie prawie "złote myśli" naprędce napisałem <paw> xD

Zgadzam się z Tobą w 100% :)

Mówienie o Pikniku pod Wiszącą Skałą w kontekście tego filmu obraża Piknik na wiele różnych sposobów. Zakończenie tego filmu można odgadnąć po 20 minutach, łącznie z kolejnością zgonów.

Dość interesująca historia, dość przyjemna muzyka, okropna gra aktorska (główna bohaterka jak z serialików o nastolatkach; kij od szczotki lepiej by to zagrał). Całkowicie niewykorzystany potencjał. Myślę, że porównania do "Pikniku pod Wiszącą Skałą" i nawet do nie takich znów rewelacyjnych "Przekleństw niewinności" są w tym wypadku nietrafione. A szkoda. Mogło być przyjemnie. Damska szkoła z internatem, ponury budynek, dorastanie i tak dalej... Liczyłam na coś lepszego.

może i 15 lat temu przyznałbym Ci rację czytając Twój wpis po obejrzeniu tego filmu, niestety teraz w żadnym momencie nie przekonał mnie on do siebie, dobrze, że bilet wygrałem w konkursie, bo gdybym sam go kupił, uznałbym, iż są to jak dotychczas najgorzej wydane pieniądze na film w 2012r. :)
P.s. cyt. - (...) zwłaszcza zjawiskowej Ernessy, która przyciąga wzrok do ekranu i magnetyzuje (...) - co do Ernessy zgadzam się :)

Witam. Mniej więcej tydzień zastanawiałam się, czy przejść się na "Internat" do kina, czy też nie. Lecz po przeczytaniu Twojego wpisu niaml od razu podjęłam decyzję. Nie liczyłam na żadne arcydzieło, ani nawet bardzo dobry film. Chciałam go bejrzeć raczej z ciekawości i sentymentu, ponieważ sama mieszkałam w podobnym internacie.
Do połowy filmu byłam dość miło zaskoczona. Zupełna odskocznia od większości daremnych filmów prezentowanych w multipleksach. Taka miła odtrutka. Aż nagle (pominąwszy śpiew Ernessy w bibliotece) ..... Końcówka filmu zahaczała o farsę, cały zbudowany klimat został skutecznie zburzony. Głównym zarzutem wobec filmu jest dla mnie infantylizm. Właściwie ciężko mi stwierdzić do jakiej grupy odbiorców skierowany jest "Internat".
Szkoda, bo widziałam w nim duży potencjał. Spokój, delikatność, niewinność -bardzo na plus, z kolei przewidywalność, naiwność itp, to są elementy dzięki którym jestem zawiedziona.

Od dłuższego czasu miałam ochotę na horror w klasycznym stylu, a internat nawiedzony przez wampira brzmiał bardzo, bardzo zachęcająco. Muszę przyznać, że nie zapoznałam się z żadnymi opiniami lub recenzjami, niesamowity plakat i niedoczytany nawet do końca opis filmu wystarczył, abym poczuła się już oczarowana. "Internat" zapowiadał się jako rewelacyjny horror psychologiczny i chyba na tej zapowiedzi wszystko się kończy. Prawdopodobnie obejrzałam go do końca tylko dlatego, że liczyłam, iż wreszcie wydarzy się coś niesamowitego, coś, co sprawi, że będę mogła zapomnieć o moim rozczarowaniu i powiedzieć z czystym sumieniem, że film naprawdę był godny obejrzenia. To się jednak nie stało. Nikt nie lubi rozczarowań, a to było dla mnie szczególne bolesne, bo zdawało się, że ten film faktycznie ma wszytko, czego potrzeba. Stary, mroczny budynek, w którym rozegrała się dramatyczna historia, niesamowita uroda głównej bohaterki przypominająca porcelanową laleczkę, nawiązanie do "Draculi" Brama Stokera i właśnie ten piękny, nieśmiertelny obraz wampira, który został zbezczeszczony przez współczesne kino i literaturę wyrobami zmierzchopodobnymi. Właśnie to mnie tak bardzo boli, że nie wykorzystano potencjału tego filmu. Z przykrością muszę powiedzieć, że ani przez moment nie poczułam dreszczyku emocji podczas oglądania tego filmu, a kiedy było już po wszystkim pozostał mi tylko smutek i rozgoryczenie, że tak fantastyczny pomysł i koncepcja nie zostały należycie wykorzystane.