Gérard Depardieu i Patrick Dewaere graja tu dwóch wykolejeńców. Kradną, napadają, gwałcą i pieprzą głupoty, cały czas pozostając w ruchu. Tym razem jednak Blier nie zachwycił mnie swoim zwyrodnialstwem. O ile w horrorach takich jak bękarty diabła degeneracja bohaterów i brak pozytywnych postaci nie raziła, z uwagi choćby na ramy gatunkowe, o tyle w "Jajach" trochę mnie to męczyło. Bohaterów lubić się nie da, a ich zachowanie miejscami było wręcz nie przyjemne do oglądania. A wg mnie z tego wszystkiego zupełnie nic nie wynika. Porównania z "Mechaniczną pomarańczą" są wg mnie nie do końca trafne, bo tam była jednak jakaś myśl, jakiś, mówiąc nieładnie, morał. A tu nie ma nic. Tzn w kwestii treści, bo w filmie jest jednak COŚ. Jest niezła obsada, są ładne plenery, dziwne sytuacje, całkiem zabawne sceny, fajna muzyka i dobre zdjęcia.
Jest bezkompromisowość. No i bardzo fajnie, niemalże absurdalne połączenie bestialstwa i zepsucia bohaterów z ich niemalże dziecięcą mentalnością. Obraz jest na przemian przyciężki i sielankowy.
Być może miał to być jakiś komentarz społeczny? Ale od 1968 trochę minęło, więc jako brutalne ukazanie demoralizacji młodych ludzi i odrzucenia przez tradycyjnych wartości obraz ten jest trochę spóźniony.
Tak czy siak obraz ciekawy, nie powiem. Ale spodziewałem się czegoś więcej.