CeBe nie ma lekkiego życia, jej ojciec odsiaduje wyrok za spowodowanie okropnego wypadku po alkoholu a matka jest uzależniona od heroiny i szuka pocieszenia w ramionach swojego pracodawcy. A to jeszcze nie wszystkie mroczne tajemnice rodziny. Zbuntowana nastolatka, zafascynowana rodzącą się właśnie subkulturą punków stara się odnaleźć swoje miejsce w świecie.


+ kino społecznie zaangażowane i to w tematyce, którą wyjątkowo lubię
+ ciężki, przygnębiający klimat, gdzie stwierdzenie "no future" nabiera prawdziwego znaczenia
+ świetne aktorstwo, Dennis Hopper i Sharon Farrell są bardzo przekonujący ale całe show kradnie Linda Manz
+ znakomity soundtrack ze świetnym motywem przewodnim Neila Younga "My My, Hey Hey (Out Of The Blue)"
+ zaskakujące i naprawdę mocne zakończenie filmu, chociaż...

- ostatnia scena jest tak samo dramatyczna co nieco groteskowa i trochę gubi impakt wydarzeń, które miały miejsce chwilę wcześniej
- nie do końca wykorzystany potencjał, z niektórych wątków można było jeszcze tyle wycisnąć
- narracja miejscami jest zbyt szarpana i skrótowa


Podsumowując, spore zaskoczenie na plus. Chociaż film był przecież nominowany do Złotej Palmy a za kamerą stanął sam Dennis Hopper to jednak popadł nieco w zapomnienie. A szkoda, bo to ciekawa ale też niezwykle przygnębiająca historia o ludziach, którzy nie mają jak wyrwać się ze spirali beznadziei i zapadają się w nią coraz bardziej. Warto zobaczyć.