Czy najlepsza, tu bym polemizował, jak dla mnie najlepszym polskim filmem wojennym z doskonałą batalistyką jest "Westerplatte" Różewicza.
"Jarzębina..." również zasługuje na wyróżnienie, szczególnie za ukazanie "brudu", chaosu i okropności wojny, widzianych oczami prostych żołnierzy, gdy porównać to z obecnymi polskimi produkcjami wojennymi z aktorami w czystych i wyprasowanych mundurach, którzy nie wiedzą jak trzymać, czy strzelać z broni to aż smutno się robi. Jednak w "Jarzębinie..." jest sporo technicznych wpadek, które powodują że trudno nazwać tą batalistykę najlepszą - wymieniane już wielokrotnie dziwne hybrydy niemieckich czołgów i wozów, teatralne padanie trafionych (te fikołki przy skakaniu z pojazdów), częściowa bezmyślność Niemców, którzy leźli wprost pod lufy (to szczególnie mi się rzuciło w oczy w scenie z pociągiem pancernym).
Ale jednak trzeba przyznać, że jest to solidne kino wojenne.
A filmowi Hoffmana "Do krwi ostatniej" daleko do tych dwóch produkcji.