Po siedmiu latach zaniedbywania i ignorancji światowej sławy pianistka Charlotte odwiedza w domu swą córkę Evę. Ta, aby zaskoczyć matkę, sprowadza swą umysłowo chorą siostrę Helen, zamkniętą przed laty przez matkę w zakładzie dla obłąkanych. Napięcie między Charlotte i Evą zaczyna rosnąć uzmysławiając obu kobietom konieczność wyjaśnienia sobie wielu spraw.

Kameralny dramat Ingmara Bergmana o miłości, nienawiści, dominacji i braku szans na porozumienie został uhonorowany Złotym Globem oraz dwoma nominacjami do Oscara. Ostatni film wybitnej aktorki Ingrid Bergman. Charlotta i Eva nie widziały się przez lata. Gdy dochodzi do spotkania i matka i córka nie potrafią ukryć swoich emocji. Charlotta, doskonała pianistka, która swe życie poświęciła sztuce wyznaje córce, że zawsze się jej bała. Eva nie może wybaczyć matce egoizmu i tego, że nie potrafiła zająć się rodziną. Spotkanie przeradza się w dramatyczną psychodramę ujawniającą sprzeczne uczucia, jakimi targane są obie kobiety.

Film jest dramatem rozgrywającym się w zasadzie w przestrzeni pomiędzy dwiema kobietami: matką i córką. Charlotta (Ingrid Bergman) - światowej sławy pianistka, która zapomniawszy o rodzinie, w całości poświęciła się sztuce przeżywa depresję po śmierci swojego przyjaciela Leonarda (Georg Løkkeberg). Na zaproszenie córki i jej męża przyjeżdża ze Szwajcarii do małego prowincjonalnego zboru protestanckiego w Szwecji. Matka jest oburzona, że Eva (Liv Ullmann) bez jej wiedzy wzięła pod opiekę swoją upośledzoną i oddaną przed laty do przytułku siostrę Helenę (Lena Nyman). Będzie to pierwsza, ale nie jedyna rysa w atmosferze pozornej, uprzejmej obojętności między nimi.