Jak dla mnie to zdecydowanie jeden z lepszych filmow ostatnich lat. Powiem tak, całe kino skandynawskie jest dosyć ciężkie, ale ten film na pewno nie należy do gatunku eksperymentalnych (przynajmniej ja tak sadze). Podobnych wątków możemy z powodzeniem poszukać nawet w serii Wallandera... Jak dla mnie "Kłopotliwy człowiek" stanowi typowy, chociaż nie szablonowy, przykład doskonałego skandynawskiego kina moralnego niepokoju, społecznych dylematów w dobie wysokiego rozwoju cywilizacyjnego, wreszcie dramatu, bo przecież to o dramat człowieka XXI wieku chodzi. "KC" to zdecydowanie kino czytelne. dla porównania proponuję obejrzenie takich filmów jak "Pieśni z drugiego piętra" czy "Do ciebie człowieku". Tamto kino jest eksperymentalne (czasem).

Myślę, że dla odbiorców kina rozrywkowego, ten film może być nieco przyciężki, choć absolutnie nie nazwałabym go eksperymentalnym. Dla mnie w sumie był dość prosty. Prosty - nie znaczy przyjemny. Wydaje mi się, że istnieje kilka możliwych interpretacji, każda z nich będzie na swój sposób właściwa. I choć jego "bezbarwność" i wypranie z emocji mogą umęczyć, to warto obejrzeć, żeby samemu odpowiedzieć sobie, o czym był ten film :)

Myślę, że ten film to powinni obejrzeć wielbiciele "Equilibrium". Może przynajmniej niektórzy przekonaliby się, w jaki sposób można oddać świat, w którym brakuje emocji. I może chociaż niektórzy zrozumieliby, że nie potrzeba do tego aktora wyglądającego tak, jakby pośladkami zaciskał żyletkę - vide Christian Bale.