Zgadzam się: film jest jednocześnie dowcipny i zarazem bardzo poważny, Oto Kika: wykorzystana dosłownie przez wszystkich wyrusza przed siebie pełna ufności, że świat ma jej jeszcze coś do zaoferowania. Powinniśmy być jak Kika - przeć przed siebie i brać życie garściami - oto wartość edukacyjna tego filmu. Almodovar kpi sobie jednocześnie ze współczesnej (hiszpańskiej?) telewizji mającej do zaoferowania jedynie przaśne programy pseudokulturalne i przemoc. Megalekko i megaciężko zarazem - b. lubię.