Fabuła dramatu została osnuta na tle przemian społecznych, związanych z reformą rolną 1944-1945. W starym pałacu umierający hrabia udaje, że nie dostrzega zmian, a stary klucznik, powodowany miłosierdziem, zdaje mu codziennie fałszywe relacje gospodarcze. Obaj prowadzą grę. Hrabia ma świadomość, że odchodzi jako jednostka i jako uosobienie historycznej klasy. Proponuje klucznikowi natychmiastowe przekazanie władzy i majątku w zamian za wierną służbę. Pełen godności i człowieczeństwa sługa nagle staje się śmieszny i żałosny. Uwierzywszy w swą władzę, zasiada w hrabiowskim fotelu i dzwonkiem usiłuje przywołać służbę...