Debiut reżyserki uznanej aktorki Kinuyo Tanaki; pierwszy film wyreżyserowany przez kobietę w Japonii po 2 wojnie światowej.

Realia odwilży post-amerykańskiej w Tokio. Opowiada historię Reikichiego, mężczyzny niepotrzebnego, bez pracy, pijącego, samotnego, który szuka dla siebie miejsca na ziemi. Przypadkiem udaje mu się złapać pracę przy pisaniu listów miłosnych od japońskich kobiet do amerykańskich mężczyzn, których poznały podczas okupacji. Pewnego dnia do biura przychodzi Michiko, jego dawna miłość, która przed wojną była mu przyrzeczona, lecz wzięła ślub z innym. Dochodzi do konfrontacji między byłymi kochankami, a stare rany zostaną rozdrapane...

Film melodramatyczny o dwojgu ludzi, którzy żyją przeszłością - Reikichi, nie potrafiący odnaleźć się w nowej rzeczywistości i Michiko, która, aby przeżyć, weszła w stosunki z amerykańskim żołnierzem, czego nie może jej wybaczyć Reikichi. Film ma dość prostą strukturę bez psychologicznej zawiłości postaci; bardzo japońskie podejście do honoru, który pęta ludzi i nie pozwala im patrzeć w przyszłość. Nakręcony bardzo poprawnie, z dobrą aktorską grą i scenariuszem. W żaden sposób dzieło wybitne, lecz więcej niż w porządku debiut Tanaki