Mam tak samo jak Ty, a oprócz podziwu dla dziewczynki, matki, siostry, sprzątaczki i nastolatki w jednym, poraża, jak jeszcze wiele chce na siebie wziąć. Piękna ta Ola.

a ja głównie czuję złość na prawdziwych dorosłych (bo Ola dorosła nie jest, choć taką rolę na siebie bierze). Kompletna bezradność i bezczynność - i to nie tylko niedojrzałego, popijającego ojca, matki, która sobie układa życie z nową rodziną, ale nawet i psychologa szkolnego ("- problemy jakieś? - nie, nie ma żadnych"), kuratora, o szkole i księdzu już nie wspomnę. Nikt się nie przejmuje jej losem, dziewczyna znikąd nie ma realnego wsparcia. Dopóki to wszystko nie gruchnie, jak którymś razem Ola nie da sobie rady...

To straszne jak ten kościół działa same regułki, nie chcą by chłopiec cokolwiek zrozumiał tylko nauczył się na pamięć