Młody muzyk Tadeusz Wyczyński trafia do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu za działalność konspiracyjną. Skierowany do oddziału "doświadczalnego" - zostaje zarażony tyfusem. Rodzi się w nim imperatyw przeżycia za wszelkę cenę. Kornblumenblau - to tytuł niemieckiej piosenki granej przez więźnia na obsesyjne żądanie blokowego. Dzięki temu dostaje się do obozowej orkiestry i do wymarzonego bloku artystów, co daje mu szansę przeżycia. Po wyzwoleniu obozu przez żołnierzy radzieckich ochoczo gra im Katiuszę, byle dostać miejsce w pociągu.

Tadzik Wyczyński jest młodym człowiekiem z solidnym wykształceniem muzycznym, które wspierać ma w dziedzinie praktyki życiowej dyplom inżyniera górnictwa. Jakże płonne jednak okazują się rachuby jego rodziców pragnących zabezpieczyć go na różne koleje losu w znanym przez nich świecie, skoro los rzuca Tadzika u progu życiowej dojrzałości w tryby wojennej machiny zagłady, do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego. Nader przewrotne znajduje zastosowanie muzyczny talent świeżo upieczonego inżyniera, o wiele bardziej utylitarne, niż to się mogło zdawać jego rodzicom. Umiejętność grania na różnych instrumentach nie raz ratuje mu życie, pozwala przetrwać najcięższe próby, wzbić się na szczyty kariery ... obozowego więźnia. "Kornblumenblau" (Bławatek) to tytuł szlagieru niemieckiego, który szczególnie upodobał sobie jeden z oświęcimskich blokowych; to zarazem jego obozowe pseudo. Tadzik wygrywaniem mu tej i innych melodii zaczyna wygrywać swoje życie.