"Koszmar Darwina" to poruszający obraz współczesnej Afryki, która choć wolna od kolonialnej władzy Europejczyków, daleka jest od samowystarczalności i niezależności. Wyzysk Afryki trwa w najlepsze i to na każdym możliwym poziomie: ekonomicznie, społecznie, zdrowotnie. Wyzyskiwane jest wszystko i wszyscy i tylko niektórzy w Afryce mają z tego jakikolwiek zysk. Biedacy umierają z głodu, wycieńczenia, padają ofiarami drapieżników, a wszystko po to, by rozwinięty świat mógł nacieszyć się owocami ekologicznej katastrofy. W jeziorze Wiktorii pływają ryby, których jednak para wystarczyłaby do wyżywienia całej wioski, a jednak ludzie z tej wioski głodują. Większość i tak jeść nie może z powodu daleko rozwiniętego AIDS, który jeszcze rozprowadzają na wszystko co ludzkie, bo prostytucja jest praktycznie jedynym rozsądnym rozwiązaniem, jeśli ktoś chce przeżyć. Oglądając ten film miałem wrażenie, że w Afryce nic nie zmieniło się przez ostatnie pięćset lat. Tak jak kiedyś mieszkańcy tego kontynentu sprzedawali swych braci w niewolę, tak teraz wykorzystują ich dalej, by tylko biały człowiek mógł się cieszyć wygodami życia. A najgorsze jest to, że wojna jest synonimem dobrobytu, nawet jeśli na wojnie tej można zginąć!
Przerażający jest to obraz. Poruszający do głębi. Zmuszający do refleksji.
Jednak sam film jest nieco zbyt chaotyczny miejscami, w innych momentach twórcy za bardzo się wtrącali, próbując poprowadzić historię w interesującym ich kierunku, kosztem obiektywizmu. To skrzywienie troszkę fałszywie pobrzękuje, lecz nie odbiera mocy obrazom i słowom, jakim byłem podczas seansu świadkiem.
Naprawdę ciekawy dokument.