Król Rozrywki bardzo mi się podobał. Fabuła była dość prosta ale nie nudziła a zakończenie było satysfakcjonujące. Obsada również była świetna. Piosenki z filmu jak Never Enough wpadają w ucho i trudno ich nie podśpiewywać sobie podczas codziennych czynności. Mimo to mam pewien problem z wczuciem się w ten film. Akcja filmu to jakaś połowa XIX wieku a piosenki i tańce są współczesne. Mamy tu do czynienia z popowymi piosenkami, które brzmieniowo są dopasowane do czasów dzisiejszych a i wokale również mają w sobie dużo "runów", "riffów" i akrobacji niczym w piosenkach Ariany Grande. Co do tańców to widziałem tam na pewno nawiązania do dzisiejszych hip-hopowych ruchów. Mocno mi się to gryzło z ubiorem, fryzurami i wyglądem ulic sprzed ponad 100 lat. Nie wiem, czy to powszechna rzecz w musicalach ale mnie to kompletnie wybija z klimatu, gdy film się dzieje w tak odległych czasach a bohaterowie śpiewają jak współczesne gwiazdy popu. Ktoś ma podobne odczucia?