...na który wybierasz się z nową dziewczyną na randkę w piątek do heliosa, to wasze pierwsze spotkanie i jesteś trochę zestresowany ale i podekscytowany, ona przychodzi za kwadrans 20 a ty czekasz z różą , popcornem i colą , jest na prawdę śliczna w tym szarym, jesiennym żakieciku i ładnie pachnie i to nic nie szkodzi, że wybrała akurat miuzikal a ty nie chciałeś protestować za tym pierwszym razem i robić problem, jakoś zniesiesz to wycie aktorów bez głosu i talentu, którzy na prawdę szczerze uwierzyli w to, że potrafią śpiewać i ich popisy to przyjemne doświadczenie dla uszu kogokolwiek komu nie amputowano gustu lub nie pozbawiono słuchu , a w domu odstresujesz się toolem i king crimson, z resztą kino to i tak tylko pretekst, żeby się podotykać rękoma, niby przypdakiem, delikatnie muskać opuszkami palców w dyskretnym, nieśmiały tańcu dłoni przyszłych kochanków, kołyszących się potajemnie w narastającym uścisku schowanym pod kurtką i szalikiem w największej tajemnicy, pośród mroku sali kinowej i zaczynasz czuć jak ręce zaczynają się robić lepkie i goracące, przechodzi cię dreszcz, ale nie jest to napięcie pełne pożądania nasyconego najśmielszymi fantazjami o tym, dokąd w końcu zaprowadzą was te jeszcze niewinne igraszki i jak bardzo grzeszny będzie ich dalszy rozwój po seansie, tylko rozpaczliwy krzyk wszystkich atomów twojego ciała pragnącego za wszelką cenę uwolnić się od tej niemożliwej do zniesienia tortury infantylnych melodii i popowych dźwięków z reklamy biegunki, kolorowej, wydmuszkowej bylejakości, tego bazaru przeciętności i banalności, holiwudzkiej paszy dla owiec bez gustu, smaku i duszy.