Już od pewnego czasu nosiłem się z zamiarem napisania czegoś odnośnie tego wyjątkowgo filmu, bowiem trudno jest napisać coś o nim jednoznacznie. Na pierwszy rzut oka to dosyć banalna historia i przyznam się zachęciła mnie do obejrzenia obecność Catherine Deneuve, lecz to właśnie jej postać może wywołać tu wiele kontrowersji.Natomiast po którymś oglądnięciu filmu, odkryłem jego piękno.
Mamy mianowicie przecudowny post impresjonistyczny obraz, przepiękną oprawę muzyczną i co najważniejsze wyborną obsadę aktorską, i właśnie tutaj największy laur chciałbym przyznać, bardzo młodziutkiej tutaj, można powiedzieć „ debiutującej” Isabelle Carré, bowiem to właśnie jej obecność ratuje ten film w najwyższym stopniu. Od pierwszego pojawienia się jej na ekranie, jej niepowtrzalna uroda i wielki już wtedy talent aktorski powodują że film ten zyskuje na uroku!
Jednym słowem jest tutaj wszystko za co tak kocham kino francuskie, romyntyzm, melodramat, liryka i realizm do bólu, tylko że do tego filmu trzeba dorosnąć. Sam bowiem jestem emigrantem i nie trudno jest mi utożsamić się z niektórymi bohaterami tego filmu.
Polecam wszystkim niepoprawnym romantykom oraz osobom wrażliwym przede wszystkim na wdzięki płci pięknej!