Jak na mój gust trochę dziwny - robi się interesująco dopiero kiedy kończy się okupacja i wątki lesbijskie.
Tak jakoś specyficznie reżyser potraktował te dwa motywy - dumnie je eksponuje, ale są praktycznie nie rozwijane.
Niby mamy Niemców z podkładem muzyki marszowej, w dialogach co i rusz jest mowa o represjach, ale nie ma tu nawet drobnego poczucia zagrożenia, etc.
Z pociągiem lesbijskim podobna sprawa.

Szkoda były by je usuwać bo w jakimś tam stopniu łączy się to z wątkiem głównym.
Nie wiem czy film byłby lepszy gdyby rozwinięto bardziej te wątki, ale mnie zaczął angażować na serio dopiero kiedy odpadły te dwa "przeszkadzacze".

Mam wrażenie że film jest reżyserowany trochę nieporadnie - tj. nieporadnie jak na Melville rzecz jasna.