Przeniesienie na ekran japońskiej baśni o zbieraczu bambusu to opowieść na tyle prosta, a zarazem skomplikowana, że można by dyskutować o niej długimi godzinami. Mnie jednak zastanawia Wasze zdanie na temat pewnej zmiany dokonanej na poziomie scenariusza względem oryginalnej baśni. Wszyscy którzy oglądali [ponowne przypomnienie SPOILER] wiedzą doskonale w jakim świetle został przedstawiony cesarz. Jego postać prezentuje się co najwyżej nieźle, na tle pozostałych adoratorów. Niemniej jednak ogólne wrażenie pozostawia niesmak. W oryginalnej wersji również nie udało mu się zdobyć ręki księżniczki, lecz otoczyła go ona szczególnymi względami. Był osobą, która wzbudziła sympatię w dziewczynie. Niejednokrotnie korespondowali ze sobą, wymieniając się swą twórczością. To właśnie on na wieść o przybyszach z księżyca nakazał swemu wojsku pilnować księżniczki. Próby ochrony skończyły się fiaskiem, jednak przed odejściem Kaguya zostawiła cesarzowi list pożegnalny oraz eliksir życia gwarantujący nieśmiertelność. Ten jednak doszedł do wniosku, że niekończące się życie bez księżniczki u jego boku jest niczego nie warte. Rozkazał zatem spalić przedmioty na szczycie góry Fudżi. Jak głosi baśń, dym unoszący się ze szczytu miał przypominać księżniczce, że dla ludzi jest tą, o której świat nigdy nie zapomni.
Na koniec pozostaje pytanie, czy pominięcie tego wątku w scenariuszu wyszło na dobre czy może jest to element, który doskonale wieńczyłby nieprzeciętną opowieść o wspaniałej księżniczce zrodzonej w bambusie.