To nie jest jakiś spektakularny dokument. Dużą jego wartością jest nagrany, a do tej pory nie udostępniony publiczności wywiad z reżyserem. Jego wypowiedzi są raczej skromne. Warto się jednak w nie wsłuchać, bo wiele mówią o reżyserze i o jego koncepcji natury człowieka. Bo, jakkolwiek banalnie by to nie zabrzmiało, prawie wszystkie jego filmy mówią o tym samym: o tkwiącym w nas mroku, gotowości do czynienia zła, chociaż większość z nas myśli o sobie dobrze.
Jedna z wypowiedzi warta jest, aby reżyserzy nie tylko XX, ale też XXI wieku wzięli pod uwagę: ​​„jedną z rzeczy, która charakteryzuje niektóre niepowodzenia sztuki XX wieku, jest obsesja na punkcie oryginalności. Innowacja oznacza pójście naprzód, ale nie rezygnację z klasycznej formy sztuki, nad którą pracujesz” To zdanie jest dla mnie ważne, bo sama często odnoszę wrażenie, że coraz częściej następuje przerost formy nad treścią, poświęcenie opowieści na rzecz zrobienia wrażenia, szczególnie na krytykach. Szkoda.