Stephen Chow bawi się konwencją i nawiązaniami niczym sam wielki mistrz Q. Może tylko nieco mniej subtelnie.

Film jako całość jest raczej przeciętny. Fabuła jest oklepana, postacie przedstawione raczej płytko, a elementy humoru trzymają poziom nieco wyższy niż średnie stany średnie. Jednak to co Chow wyprawia ze scenariuszem jest istnym mistrzostwem.

Sceny w których widoczne są mrugnięcia okiem do widza można liczyć i liczyć, a z każdym kolejnym seansem zauważy się kolejne, mniej lub bardziej ukryte nawiązania do wszelakich dóbr popkulturowych.

Reżyser rozpisał w filmie oczywiste nawiązania do takich tytułów jak "Matrix", "Leon Zawodowiec", "Pogromcy Duchów", "Desperado", "Gangi Nowego Jorku", "Lśnienie", "Wejście Smoka" czy "Pewnego razu w Chinach", jak również do tytułów mniej znanych szerszej puli odbiorców, czego przykładem niech będą nawiązania do "Eagles shooting heroes", "Dark Water", "Akira" czy "Top Hat".

Film Chowa jest niesamowicie przemyślanym, ale zarazem lekkim i przyjemnym obrazem, który sprawi przyjemność mniej wymagającemu widzowi, który to obejrzy go dla zabicia czasu i świetnych sekwencji walk oraz temu bardziej rozeznanemu odbiorcy, który z satysfakcją będzie wyłapywał kolejne, świetnie zrealizowane nawiązania do innych filmowych obrazów. Połączenie prostoty z niebanalną rozrywką, to zabieg jaki wychodzi Stephenowi Chow bardzo dobrze, zarówno w "Kung Fu Hustle" jak i również w "Shaolin Soccer".

Film polecam z czystym sumieniem, chociaż wiem, że wielu ludzi odbije się od niego ze względu na nietypową konwencję, cóż, nie ma filmów idealnych (no, może prócz dzieł Kurosawy).