Drzewo i dom pośród pustyni. Patriarcha jest na skraju śmierci. Ma nadać swoje imię jednemu z nowonarodzonych wnuków, ale nie uznaje żadnego z nich. Trzech bezimiennych kuzynów żyje w swym prymitywnym świecie. Szukają przyjemności i zbawienia. Pierwszy poprzez umiar i uległość, drugi w miłości, a trzeci żyje przemocą i okrucieństwem. Ojciec drugiego z kuzynów powracając z wojny daje trzeciemu klucze do jeszcze większej władzy. Drzewo, patrzące od tysiąca lat, rozmyśla, co zdarzy się za dwa tysiące lat.