Zgadzam się,. Bardzo fajny film, nawet sie wzruszyłam jak pomyslałam sobie, że bohaterowie tego filmu niegdyś wielkie gwiazdy opery teraz zapomniani w domu starców, gdzie słucha ich tylko lokalna społeczność (jeżeli wogóle). Postać Ciessy jest znakomita, a moment kiedy starzy przyjaciele siedzą przy jej łóżku w izolatce i to zatroskanie na ich twarzach - pieknie. Ja osobiście polecam ten film.

Mam całe 20 lat i film wzruszył mnie ogromnie. Pewnie dlatego, że sama mam ambicje i marzenie, by zostać śpiewaczką i nie wiem, na ile mi się to uda w tym kraju... i gdy tak sobie na nich popatrzyłam to od razu myślę sobie, że chciałabym na starość żyć jak oni, a z drugiej strony nie chciałabym trafić do domu opieki i zostać zapomniana, gdy już ktoś by o mnie usłyszał... Kocham postać Cissy i aktorkę, która ją grała. Kobieta z twarzy wygląda jak siostra mojej babci, którą uwielbiam.

podzielam opinię, że film jest wspaniały z wielu powodów, ale najważniejszym dla mnie powodem jest przesłanie, jakie ten film niesie "NIE UMIERAJ ZA ŻYCIA!!!!" Bierzmy przykład z ludzi, którzy tak pięknie i godnie chcą przeżyć jesień swojego życia. Nigdy nie jest zbyt późno na marzenia, pragnienia, dążenia do celu.... nawet jeśli widownia się zmienia, kurczy... śpiewajmy, póki serce chce grać.

Bez zbytniej egzaltacji powiem/napiszę, że się zgadzam :) Bardzo fajny, ciepły film.